۱۹۶۵۴.الدرّ المنثور عن سلمان :لَمّا خَلقَ اللّهُ آدمَ قالَ : يا آدَمُ، واحِدَةٌ لي ، و واحِدَةٌ لكَ ، و واحِدَةٌ بَيني و بَينَكَ ، فأمّا الّتي لي فتَعبُدُني لا تُشرِكُ بي شيئا ، و أمّا الّتي لكَ فما عَمِلتَ مِن شَيءٍ جَزَيتُكَ بهِ و أن أغفِرَ فأنا غفورٌ رحيمٌ ، و أمّا الّتي بَيني و بَينَكَ فمِنكَ المَسألةُ و الدُّعاءُ و علَيَّ الإجابَةُ و العَطاءُ . ۱
۱۹۶۵۴.الدرّ المنثورـ به نقل از سلمان ـ: چون خداوند آدم را آفريد، فرمود : اى آدم! يك مطلب اختصاص به من دارد و يكى اختصاص به خودت و يكى به رابطه من و تو مربوط مى شود. امّا آنكه مخصوص من است اين است كه مرا بپرستى و چيزى را شريك من نگردانى. آنكه مخصوص توست، اين است كه هر كارى كنى به سبب آن تو را سزا دهم و اينكه تو را بيامرزم؛ زيرا من آمرزنده مهربانم و امّا آنچه به رابطه ميان من و تو مربوط مى شود، اين است كه خواهش و دعا از تو باشد و اجابت و عطا از من.
