۱۹۷۲۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كانَ وصِيُّ موسَى بنِ عِمرانَ يُوشَعَ بنَ نُونٍ ، و هُو فَتاهُ الّذي ذَكرَهُ اللّهُ في كِتابِهِ . ۱
۱۹۷۲۶.الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام :لَو صَبَرَ موسى لأراهُ العالِمُ سَبعينَ اُعجُوبَةً . ۲
۱۹۷۲۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ الخضرَ كانَ نَبيّا مُرسَلاً ، بَعَثَهُ اللّهُ تباركَ و تعالى إلى قَومِهِ فدَعاهُم إلى تَوحيدِهِ و الإقرارِ بأنبيائهِ و رُسُلِهِ و كُتُبِهِ ، و كانَتْ آيَتُهُ أنّه كانَ لا يَجلِسُ على خَشَبَةٍ يابِسَةٍ و لا أرضٍ بَيضاءَ إلاّ أزهَرَت خَضِرا ، و إنّما سُمِّيَ خضرا لذلكَ . ۳
۱۹۷۲۸.عنه عليه السلام :مَسجِدُ السَّهلَةِ مُناخُ الرَّاكِبِ . قيلَ : و مَنِ الرّاكِبُ ؟ قالَ : الخضرُ عليه السلام . ۴
۱۹۷۲۹.بحار الأنوار عن الحسنِ بنِ سعيدٍ اللَّحْميّ :وُلِدَت لرجُلٍ مِن أصحابِنا جارِيَةٌ ، فدَخَلَ على أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام فرآهُ مُتَسَخِّطا لَها ، فقالَ لَهُ أبو عبدِ اللّهِ عليه السلام : أ رَأيتَ لَو أنّ اللّهَ أوحى إلَيكَ : إنّي أختارُ لكَ أو تَختارُ لِنفسِكَ ، ما كُنتَ تَقولُ ؟ قالَ : كُنتُ أقولُ : يا رَبِّ ، تَخْتارُ لي . قالَ : فإنّ اللّهَ قدِ اختارَ لكَ .
ثُمّ قالَ : إنّ الغُلامَ الّذي قَتَلَهُ العالِمُ حِينَ كانَ مَع موسى في قولِ اللّهِ : «فأرَدْنا أنْ يُبْدِلَهُما رَبُّهُما خَيْرا مِنهُ زَكاةً و أقْرَبَ رُحْما»۵ قالَ : فأبدَلَهُما جارِيَةً وَلَدَت سَبعينَ نَبيّا . ۶
۱۹۷۲۵.امام باقر عليه السلام :وصىّ موسى بن عمران، يوشع بن نون بود و او همان جوانى است كه خداوند در كتاب خود از وى ياد كرده است.
۱۹۷۲۶.امام باقر يا امام صادق عليهما السلام :اگر موسى شكيبايى مى كرد، بى گمان آن مرد عالم هفتاد گونه عجايب به او نشان مى داد.
۱۹۷۲۷.امام صادق عليه السلام :خضر، پيامبرى مرسل بود كه خداوند تبارك و تعالى وى را به سوى قومش فرستاد و او آنان را به يگانه دانستن خدا و اقرار به پيامبران و فرستادگان او و كتاب هايش فراخواند و معجزه اش اين بود كه روى هر چوب خشك يا هر زمين بى علفى مى نشست، سبز مى شد و از اين رو «خضر» ناميده شد.
۱۹۷۲۸.امام صادق عليه السلام :مسجد سهله، اقامتگاه آن سواره است، عرض شد : آن سواره كيست؟ فرمود : خضر عليه السلام .
۱۹۷۲۹.بحار الأنوارـ به نقل از حسن بن سعيد لحمى ـ: براى يكى از همكيشان ما دخترى به دنيا آمد و او خدمت حضرت صادق عليه السلام رسيد. حضرت او را از اينكه دختر دار شده است ناراحت يافت؛ به او فرمود : فكر كن اگر خداوند به تو وحى مى كرد : من براى تو انتخاب كنم يا خودت انتخاب مى كنى، چه مى گفتى؟ آن مرد عرض كرد : مى گفتم : پروردگارا! تو براى من انتخاب كن. حضرت فرمود : حالا هم خدا [اين دختر را ]براى تو انتخاب كرده است.
سپس فرمود : آن پسر بچه اى را كه آن مرد عالم (خضر)، زمانى كه موسى همراهيش مى كرد، كشت و خداوند فرموده است : «پس، خواستيم كه پروردگارشان آن دو را به پاكتر و مهربانتر از او عوض دهد»، خداوند به عوض او به پدر و مادرش دخترى داد كه هفتاد پيامبر از او به دنيا آمد.
