۱۹۱۱۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لمّا سألهُ زِنديقٌ عن علّةِ الملائكةِ المُوَكَّلينَ و اللّهُ عالِمُ السِّرِّ و ما هو أخفى ! ـ: استَعبَدَهُم بذلكَ و جَعلَهُم شُهودا على خَلقِهِ ، ليكونَ العِبادُ لمُلازَمتِهِم إيّاهُم أشَدَّ على طاعَةِ اللّهِ مُواظَبَةً، و عن مَعصيَتِهِ أشَدَّ انقِباضا، و كَم مِن عَبدٍ يَهُمُّ بمَعصيَةٍ فذَكَرَ مَكانَهُما فارعَوى و كَفَّ، فيقولُ: ربِّي يَراني و حَفَظَتي علَيَّ بذلكَ تَشهَدُ . و إنّ اللّهَ بِرأفَتِهِ و لُطفِهِ أيضا وَكَّلَهُم بعِبادِهِ يَذُبّونَ عنهُم مَرَدَةَ الشَّيطانِ و هَوامَّ الأرضِ و آفاتٍ كثيرَةً مِن حيثُ لا يَرَونَ بإذنِ اللّهِ ، إلى أن يَجيءَ أمرُ اللّهِ عَزَّ و جلَّ . ۱
۱۹۱۱۱.الكافي عن عبد الأعلى مولى آل سام :قلتُ لأبي عبد اللّه عليه السلام : قولُ اللّهِ عَزَّ و جلَّ : «إنّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدّا»۲ ، قالَ : ما هُو عِندَكَ ؟ قلتُ : عَدَدُ الأيّامِ ، قالَ : إنّ الآباءَ و الاُمَّهاتِ يُحصونَ ذلكَ ، لا و لكنّهُ عَدَدُ الأنفاسِ . ۳
۱۹۱۱۲.تفسيرِ القمّيِّ :«و إنّ علَيكُم لَحافِظينَ» قالَ : المَلَكانِ المُوَكّلانِ بالإنسانِ، «كِراما كاتِبينَ» يَكتُبونَ الحَسَناتِ و السَّيِّئاتِ . ۴
۱۹۱۱۰.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به زنديقى كه پرسيد : چرا خداوند كه خود داناى نهان و نهانترهاست فرشتگان را گماشته است؟ ـفرمود : خداوند با اين كار فرشتگان را به بندگى گرفته و آنان را گواه بر خلق خويش قرار داده است تا بندگان به خاطر همراه بودن فرشتگان با آنان نسبت به طاعت خدا مواظبت بيشترى نشان دهند و از نافرمانى او بيشتر خوددارى و اجتناب كنند. اى بسا بنده اى كه قصد گناه مى كند، امّا به ياد آن دو فرشته موكّل بر خود مى افتد و از گناه خوددارى مى ورزد و خويشتن را نگه مى دارد و مى گويد : پروردگارم مرا مى بيند و فرشتگان مراقب من بر اين گناه من گواهى مى دهند و خداوند نيز از سر لطف و رأفت خود فرشتگان را بر بندگانش گماشته است تا شيطان هاى سركش و حشرات موذىِ زمين و بسيارى از آسيب هاى ديگر را به اذن خدا، به طورى كه خودشان هم متوجّه نشوند، از ايشان دفع كنند، تا آن گاه كه فرمان خداوند عزّ و جلّ در رسد.
۱۹۱۱۱.الكافىـ به نقل از عبد الأعلى ، وابسته آل سام ـ: از امام صادق عليه السلام درباره آيه «ما براى آنها شماره مى كنيم» پرسيدم حضرت فرمود : نظر خود تو چيست؟ گفتم : شمار روزهاست. فرمود : پدرها و مادرها هم اين را شماره مى كنند. نه [مقصود اين نيست ]بلكه [مقصود ]شمار نَفَس هاست.
۱۹۱۱۲.تفسير القمّى :«و انّ عليكم لحافظين»، فرمود : يعنى دو فرشته گماشته بر انسان، «كراماً كاتبين» كه خوبى ها و بدى ها را مى نويسند.