۲۰۰۵۶.صحيح مسلم عن عائشة :ما ضَرَبَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله شيئا قَطُّ بِيَدِهِ ، و لا امرأةً و لا خادِما إلاّ أن يُجاهِدَ في سَبيلِ اللّهِ ، و ما نِيلَ مِنهُ شيءٌ قَطُّ فيَنتَقِمُ مِن صاحِبِهِ ، إلاّ أن يُنتَهَكَ شيءٌ مِن مَحارِمِ اللّهِ فيَنتَقِمَ للّهِ عَزَّ و جلَّ . ۱
۲۰۰۵۷.الطبقات الكبرى عن عائشة :ما انتَقَمَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لنَفسِهِ إلاّ أن تُنتَهَكَ حُرمَةُ اللّهِ فيَنتَقِمَ للّهِ . ۲
۲۰۰۵۸.بحار الأنوار عن عائشة :كانَ رَسولُ اللّهِ إذا ذَكرَ خَديجَةَ لَم يَسأمْ مِن ثَناءٍ علَيها و استِغفارٍ لَها ، فذَكرَها ذاتَ يَومٍ فحَمَلَتني الغَيرَةُ فقلتُ : لَقد عَوَّضَكَ اللّهُ مِن كبيرَةِ السِّنِّ ! فرأيتُ رَسولَ اللّهِ غَضِبَ غَضَبا شَديدا ، فَسَقَطتُ في يَدِي ۳ ، فقلتُ : اللّهُمّ إنّكَ إن أذهَبتَ بغَضَبِ رَسولِكَ صلى الله عليه و آله لَم أعُدْ بذِكرِها بِسُوءٍ ما بَقِيتُ .
فلَمّا رأى رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ما لَقِيتُ قالَ : كيفَ قُلتِ ؟! و اللّهِ لَقَد آمَنَت بي إذ كَفر النّاسُ ، و آوَتني إذ رَفَضَني النّاسُ ، و صَدَّقَتني إذ كَذَّبَنيَ النّاسُ ، و رُزِقَت مِنّي ۴ حيثُ حُرِمتُموهُ .
فغَدا و راحَ علَيَّ بها شَهرا . ۵
۲۰۰۵۶.صحيح مسلمـ به نقل از عائشة ـ: رسول خدا صلى الله عليه و آله هيچ گاه نه چيزى را با دست خود زد و نه زنى را و نه خدمتكارى را مگر هنگامى كه در راه خدا مى جنگيد. هرگز به خاطر امور شخصى از كسى انتقامجويى نكرد، مگر در مواردى كه محارم الهى هتك مى شد كه در اين صورت به خاطر خداوند عزّ و جلّ انتقام مى گرفت.
۲۰۰۵۷.الطبقات الكبرىـ به نقل از عائشة ـ: رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگز به خاطر خودش انتقام نگرفت، مگر آنگاه كه به خدا بى حرمتى مى شد، در اين صورت براى خدا انتقام مى گرفت.
۲۰۰۵۸.بحار الأنوارـ به نقل از عايشه ـ: رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگاه از خديجه ياد مى كرد از تعريف و تمجيد او و طلب مغفرت براى وى خسته نمى شد. يك روز از او ياد كرد و من حسودى كردم و گفتم : خداوند عوض آن پير زن را به تو داده است! عايشه مى گويد : ديدم رسول خدا بشدّت خشمگين شد. من از گفته خود پشيمان شدم و گفتم : خدايا! اگر خشم رسولت را برطرف سازى، ديگر تا زنده هستم از خديجه به بدى ياد نخواهم كرد.
مى گويد: چون رسول خدا صلى الله عليه و آله حالت مرا ديد، فرمود : چگونه اين حرف را زدى؟! به خدا قسم خديجه زمانى به من ايمان آورد كه همه مردم به من كافر بودند. زمانى كه همه مردم مرا از خود مى راندند او مرا پناه داد، زمانى كه همه مردم مرا تكذيب مى كردند او مرا تصديق كرد و زمانى كه شما از فرزند محروم بوديد، خداوند از من به او فرزند روزى كرد. عايشه مى گويد : پيامبر تا يك ماه شب و روز از خديجه برايم تعريف مى كرد [يا اين جملات را برايم تكرار مى كرد].
1.صحيح مسلم : ۴ / ۱۸۱۴ / ۷۹ .
2.الطبقات الكبرى : ۱ / ۳۶۶ .
3.سُقِطَ في يَده : نَدِمَ و تحيّر (المعجم الوسيط : ۱ / ۴۳۵) .
4.في المصدر: و رزقت منّي الولد. (كما في هامش بحار الأنوار).
5.بحار الأنوار : ۱۶ / ۱۲ / ۱۲ .
