إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ * وَ مَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلاً مَا تُؤْمِنُونَ * وَ لاَ بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلاً مَا تَذَكَّرُونَ * تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ العَالَمِينَ * وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الأَقَاوِيلِ * لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ * ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ * فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ» . ۱
وَ قَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ * لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلاَئِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ * مَا نُنَزِّلُ الْمَلاَئِكَةَ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ مَا كَانُوا إِذا مُنْظَرِينَ» . ۲
وَ يَقُولُونَ أَ ئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ * بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ» . ۳
وَ إِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ مُبَشِّرا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هذَا سِحْرٌ مُبِينٌ» . ۴
اِقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ القَمَرُ * وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ» . ۵
ثُمَّ أَدْبَرَ وَ اسْتَكْبَرَ* فَقَالَ إِنْ هذَا إِلاَّ سِحْرٌ يُؤْثَرُ» . ۶
«[قرآن] قطعا گفتار فرستاده اى بزرگوار است. و آن گفتار شاعرى نيست [كه ]كمتر [به آن] ايمان داريد. و نه گفتار كاهنى كمتر پند مى گيريد. [پيام ]فرود آمده اى است از جانب پروردگار جهانيان. و اگر [او ]پاره اى گفته ها بر ما بسته بود، دست راستش را سخت مى گرفتيم. سپس رگ قلبش را پاره مى كرديم. و هيچ يك از شما مانع از [عذاب] او نمى شد».
«و گفتند : اى كسى كه قرآن بر او نازل شده است! به يقين تو ديوانه اى. اگر راست مى گويى چرا فرشته ها را پيش ما نمى آورى؟ فرشتگان را جز به حقّ فرو نمى فرستيم و در آن هنگام ديگر مهلت نيابند».
«و گويند : آيا ما براى شاعرى ديوانه، دست از خدايانمان برداريم؟ ولى نه! او حقيقت را آورده و فرستادگان را تصديق كرده است».
«و هنگامى كه عيسى پسر مريم گفت : اى فرزندان اسرائيل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده تصديق مى كنم و به فرستاده اى كه پس از من مى آيد و نام او احمد است بشارتگرم. پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد، گفتند : اين سحرى آشكار است».
«قيامت نزديك شد و ماه شكافته شد و هرگاه نشانه اى ببينند روى بگردانند و گويند : سِحرى مستمر است».
«آنگاه پشت گردانيد و تكبّر ورزيد. و گفت : اين [قرآن ]جز سِحرى كه [به برخى ]آموخته اند، نيست».