151
ميزان الحكمه ج 12

۲۰۰۷۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَنِ اقتَبَسَ عِلما من عِلمِ النُّجومِ مِن حَمَلَةِ القرآنِ ازدادَ بهِ إيمانا و يَقينا ، ثُمّ تَلا : «إنّ في اخْتِلافِ اللَّيلِ و النَّهارِ وَ ما خَلق اللّه فِى السّمواتِ وَ الاَرض لِلآيات لِقوم يَتّقون»۱ . ۲

۲۰۰۷۱.عنه عليه السلامـ لَمّا قالَ لَهُ رجُلٌ يَستَخدِمُ عِلمَ النُّجومِ : إن سِرتَ في هذا الوَقتِ خَشِيتُ أن لا تَظفِرَ بمُرادِكَ ـ: أ تَزعُمُ أنّكَ تَهدي إلَى السّاعَةِ الّتي مَن سارَ فيها صُرِفَ عنهُ السُّوءُ ، و تُخَوِّفُ مِن السّاعَةِ الّتي مَن سارَ فيها حاقَ بهِ الضُّرُّ ؟ ! فمَن صَدَّقَكَ بهذا فَقد كَذَّبَ القرآنَ ، و استَغنى عَنِ الاستِعانَةِ باللّهِ في نَيلِ المَحبوبِ ، و دَفعِ المَكروهِ .........
ثُمّ أقبَلَ عليه السلام علَى النّاسِ فقالَ : أيُّها النّاسُ ، إيّاكُم و تَعَلُّمَ النُّجومِ إلاّ ما يُهتَدى بهِ في بَرٍّ أو بَحرٍ ، فإنّها تَدعو إلَى الكِهانَةِ ، و المُنَجِّمُ كالكاهِنِ ، و الكاهِنُ كالسّاحِرِ ، و السّاحِرُ كالكافِرِ ، و الكافِرُ في النّارِ ، سِيروا علَى اسمِ اللّهِ . ۳

۲۰۰۷۰.امام على عليه السلام :هر قرآن دانى، اگر شمّه اى از دانش نجوم بداند، بر ايمان و يقين او افزوده مى شود. حضرت سپس اين آيه را تلاوت كرد : «همانا در گردش شب و روز و آنچه خدا در آسمان ها و زمين آفريده است ، نشانه هايى براى پرهيزكاران است . ».

۲۰۰۷۱.امام على عليه السلامـ آنگاه كه مردى اختربين به ايشان عرض كرد : اگر در اين زمان [براى جنگ با خوارج ]بروى مى ترسم به مراد خود نرسى ـفرمود : آيا خيال مى كنى تو مى توانى ساعتى را نشان دهى كه هر كس در آن ساعت سفر كند بلا و بدى از او دور شود و از ساعتى برحذر دارى كه هر كس در آن ساعت سفر كند ضرر و زيان او را در برمى گيرد؟! آن كس كه سخنان تو را تصديق كند، قرآن را تكذيب كرده است و براى رسيدن به مطلوب و دفع امور ناخوشايند، از كمك گرفتن از خدا بى نيازى نشان داده است .........
حضرت سپس رو به مردم كرد و فرمود : اى مردم! از آموختن اختر شناسى بپرهيزيد مگر آن مقدارى كه در بيابان يا دريا وسيله راهيابى مى شود؛ زيرا اختر شناسى به كهانت و پيشگويى مى انجامد و اخترگو مانند كاهن است، و كاهن چون ساحِر و ساحر همانند كافر و كافر در آتش است؛ [اينك] به نام خدا حركت كنيد.

1.يونس : ۶ .

2.بحار الأنوار : ۵۸ / ۲۵۴ / ۴۱.

3.نهج البلاغة : الخطبة ۷۹.


ميزان الحكمه ج 12
150

۲۰۰۶۹.وسائل الشيعة عن زيدِ بنِ خالدِ الجُهنيّ :صَلّى بِنا رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله صَلاةَ الصُّبحِ في الحُدَيبيَةِ في أثَرِ سَماءةٍ كانَت مِن اللَّيلِ فَلَمّا انصرَفَ النّاسُ قالَ : هل تَدرونَ ما ذا قالَ رَبُّكُم؟ قالوا : اللّهُ و رَسولُهُ أعلَمُ . قالَ : إنّ رَبَّكُم يقولُ : مِن عِبادي مُؤمِنٌ بي و كافِرٌ بالكواكِبِ ، و كافِرٌ بي و مُؤمِنٌ بالكواكِبِ ، فمَن قالَ : مُطِرنا بفَضلِ اللّهِ و رَحمَتِهِ فذلكَ مُؤمِنٌ بي و كافِرٌ بالكواكِبِ ، و مَن قالَ :مُطِرنا بِنَوءِ كذا و كذا فذلِكَ كافِرٌ بي و مُؤمِنٌ بالكواكِبِ ۱ . ۲

۲۰۰۶۹.وسائل الشيعهـ به نقل از زيد بن خالد جهنى ـ: وقتى مسلمانان بعد از گزاردن نماز صبح با رسول خدا صلى الله عليه و آله در حديبيّه و در پى بارانى كه آن شب باريد، برگشتند حضرت فرمود : آيا مى دانيد پروردگارتان چه فرمود؟ عرض كردند : خدا و رسول او بهتر مى دانند. فرمود : پروردگارتان مى فرمايد : بعضى از بندگانم به من ايمان دارند و به ستارگان كافرند (اعتقادى ندارند) و برخى به من كافرند و به كواكب ايمان دارند. پس، هر كه گويد : بارانِ ما به سبب فضل و رحمت خدا بود، او به من مؤمن است و به كواكب كافر و هر كه گويد : بارانِ ما به سبب طلوع و غروب فلان و بهمان ستاره بود او به من كافر است و به ستارگان مؤمن. ۳

1.وسائل الشيعة : ۸ / ۲۷۲ / ۱۰.

2.قال الشيخ الحرّ العامليّ بعد ذكره للحديث : قالَ الشَّهيدُ : هذا مَحمول علَى اعتقاد مَدخليّتها في التّأثير ، و النَّوءُ : سُقوط كوكب في المغرب و طلوع رقيبه في المشرق .

3.شيخ حرّ عاملى پس از ذكر اين حديث مى گويد : شهيد گويد : اين روايت را بايد بر مؤثر دانستن ستارگان حمل كرد.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 12
    سایر پدیدآورندگان :
    شيخي، حميد رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 193535
صفحه از 608
پرینت  ارسال به