۲۰۱۲۴.عنه عليه السلامـ في التَّزهيدِ في الدُّنيا ـ: و ذلكَ زَمانٌ لا يَنجو فيهِ إلاّ كُلُّ مُؤمِنٍ نُومَةٍ ، إن شَهِدَ لَم يُعرَفْ ، و إن غابَ لم يُفتَقَدْ ، اُولئكَ مَصابيحُ الهُدى . ^۱

۲۰۱۲۵.عنه عليه السلام :النّاسُ ثَلاثَةٌ : فعالِمٌ ربّانيٌّ ، و مُتَعَلِّمٌ على سَبيلِ نَجاةٍ ، و هَمَجٌ رَعاعٌ . ^۲

۲۰۱۲۶.عنه عليه السلامـ في صِفَةِ الإسلامِ ـ: فجَعَلَهُ أمنا لِمَن عَلِقَهُ ، و سِلما لِمَن دَخَلَهُ (عَقَلَهُ) ......... و نَجاةً لِمَن صَدَّقَ . ^۳

۲۰۱۲۷.عنه عليه السلام :علَيكُم بكِتابِ اللّهِ ؛ فإنَّهُ الحَبلُ المَتينُ ، و النُّورُ المُبينُ ، و الشِّفاءُ النّافِعُ ، و الرِّيُّ النّاقِعُ ، و العِصمَةُ لِلمُتَمَسِّكِ ، و النَّجاةُ لِلمُتَعَلِّقِ . ^۴

۲۰۱۲۸.عنه عليه السلام :اِجعَلِ الدِّينَ كَهفَكَ ، و العَدلَ سَيفَكَ ؛ تَنْجُ مِن كُلِّ سُوءٍ ، و تَظفَرْ على كُلِّ عَدُوٍّ . ^۵

۲۰۱۲۹.عنه عليه السلام :إن كُنتُم لِلنَّجاةِ طالِبينَ فارفُضوا الغَفلَةَ و اللَّهوَ ، و الزَموا الاجتِهادَ و الجِدَّ . ^۶

۲۰۱۲۴.امام على عليه السلامـ در ترغيبِ بى اعتنايى به دنيا ـفرمود : زمانى فرا مى رسد كه هيچ كس در آن زمان نجات نمى يابد، مگر مؤمن گمنام و بى نام و نشانى كه اگر [در جمعى ]حاضر باشد كسى او را نمى شناسد و اگر [از جمعى ]غايب باشد كسى به جستجويش برنمى آيد. اينان چراغ هاى هدايتند.

۲۰۱۲۵.امام على عليه السلام :مردم سه دسته اند : عالم ربّانى، علم جويى كه در راه نجات و رستگارى است و فرو مايگانى كه اين سو و آن سو مى روند .

۲۰۱۲۶.امام على عليه السلام :در وصف اسلام ـ فرمود : خداوند آن را براى كسى كه بدان چنگ در زند مايه امن و امان ، براى كسى كه بدان در آيد (فرا گيرد) مايه سلامت و براى كسى كه تصديقش كند موجب نجات قرار داد.

۲۰۱۲۷.امام على عليه السلام :به كتاب خدا چنگ زنيد كه ريسمانى محكم است و نورى روشنگر و شفا بخشى سودمند و آبى تشنگى زدا و براى آن كه بدان چنگ زند، مايه مصونيت از خطاست و براى آن كه بدان بياويزد موجب رهايى است.

۲۰۱۲۸.امام على عليه السلام :دين را پناهگاه خود گردان و عدالت را شمشير خويش، تا از هر بدى برهى و بر هر دشمنى چيره آيى.

۲۰۱۲۹.امام على عليه السلام :اگر خواهان نجات هستيد، غفلت و سرگرمى را دور افكنيد و به كوشش و جدّيت چنگ زنيد.

۲۰۱۱۸.عنه عليه السلامـ في وصيَّتِهِ لابنهِ الحسَنِ عليه السلام ـ: و اعلَمْ يا بُنَيَّ أنّ أحَدا لَم يُنبِئْ عنِ اللّهِ سبحانَهُ كما أنبأ عَنهُ الرَّسولُ صلى الله عليه و آله فارضَ بهِ رائدا ، و إلَى النَّجاةِ قائدا . ^۱

۲۰۱۱۹.عنه عليه السلام :و ما بَرِحَ للّهِ ـ عَزَّت آلاؤهُ ـ في البُرهَةِ بَعدَ البُرهَةِ ، و في أزمانِ الفَتَراتِ ، عِبادٌ ناجاهُم في فِكرِهِم ......... بمَنزِلَةِ الأدِلَّةِ في الفَلَواتِ (القُلوبِ) ، مَن أخَذَ القَصدَ حَمِدوا إلَيهِ طَريقَهُ ، و بَشَّروهُ بالنَّجاةِ ، و مَن أخَذَ يَمينا و شِمالاً ذَمُّوا إلَيهِ الطَّريقَ ، و حَذَّروهُ مِنَ الهَلَكَةِ . ^۲

۲۰۱۲۰.عنه عليه السلام :أيُّها الناسُ، شُقُّوا أمواجَ الفِتَنِ بسُفُنِ النَّجاةِ . ^۳

۲۰۱۲۱.عنه عليه السلام :اِلزَموا الحَقَّ تَلزَمْكُمُ النَّجاةُ . ^۴

۲۰۱۲۲.عنه عليه السلام :النَّجاةُ مَعَ الإيمانِ . ^۵

۲۰۱۲۳.عنه عليه السلام :ثَلاثٌ فيهِنَّ النَّجاةُ : لُزومُ الحَقِّ ، و تَجَنُّبُ الباطِلِ ، و رُكوبُ الجِدِّ . ^۶

۲۰۱۱۸.امام على عليه السلامـ در وصيت به فرزند بزرگوارش امام حسن عليه السلام ـنوشت : بدان اى فرزندم كه هيچ كس چون رسول خدا صلى الله عليه و آله از خداى سبحان خبر نداده است. پس او را به عنوان پيشرو و پيشواى خود به سوى نجات بپذير.

۲۰۱۱۹.امام على عليه السلام :خداوند را ـ كه نعمت هايش ارجمند و بى شمار است ـ همواره در هر برهه اى و در هر دوره اى از فترت (فاصله ميان ظهور دو پيامبر) بندگانى بوده كه در درون انديشه هايشان با ايشان راز مى گفته است ......... اينان به منزله راهنمايان در بيابان (قلب ها) هستند. آنكه راه راست را بپيمايد او را در پيمودن آن راه مى ستايند و به نجات و رستگارى بشارتش مى دهند و آنكه به راست و چپ كج شود راهى را كه در پيش گرفته است نكوهش مى كنند و او را از هلاكت برحذر مى دارند.

۲۰۱۲۰.امام على عليه السلام :اى مردم! امواج فتنه ها را با كشتى هاى نجات بشكافيد.

۲۰۱۲۱.امام على عليه السلام :با حق باشيد تا نجات با شما باشد.

۲۰۱۲۲.امام على عليه السلام :نجات و رهايى با ايمان همراه است.

۲۰۱۲۳.امام على عليه السلام :نجات و رستگارى در سه چيز است : پايبندى به حقّ، دورى از باطل و سوار شدن بر مَركب جدّيت.