۲۰۲۷۷.عنه عليه السلام :أنصِفْ مِن نَفسِكَ قَبلَ أن يُنتَصَفَ مِنكَ ؛ فإنَّ ذلكَ أجَلُّ لقَدرِكَ ، و أجدَرُ برِضا رَبِّكَ . ^۱

۲۰۲۷۸.عنه عليه السلامـ مِن كتابٍ لَهُ إلى عُمّالِهِ ـ: فأنصِفوا النّاسَ مِن أنفُسِكُم ، و اصبِروا لِحَوائجِهِم ؛ فإنَّكُم خُزّانُ الرَّعِيَّةِ ، و وُكَلاءُ الاُمَّةِ ، و سُفَراءُ الأئمَّةِ . ^۲

۲۰۲۷۹.عنه عليه السلامـ من كِتابهِ للأشتَرِ ـ: و شُحَّ بنَفسِكَ عَمّا لا يَحِلُّ لكَ ؛ فإنّ الشُّحَّ بالنَّفسِ (الأنفُسِ) الإنصافُ مِنها فيما أحَبَّت أو كَرِهَت .........
أنصِفِ اللّهَ و أنصِفِ النّاسَ مِن نَفسِكَ و مِن خاصَّةِ أهلِكَ و مَن لكَ فيهِ هَوىً مِن رَعيّتِكَ ، فإنَّكَ إلاّ تَفعَلْ تَظلِمْ ! .........
و تَفَقَّدْ اُمورَ مَن لا يَصِلُ إلَيكَ مِنهُم مِمّن تَقتَحِمُهُ العُيونُ ، و تَحقِرُهُ الرِّجالُ ، ففَرِّغْ لاُولئكَ ثِقَتَكَ مِن أهلِ الخَشيَةِ و التَّواضُعِ، فليَرفَعْ إلَيكَ اُمورَهُم ، ثُمّ اعمَلْ فيهِم بالإعذارِ إلَى اللّهِ يَومَ تَلقاهُ ؛ فإنَّ هؤلاءِ مِن بَينَ الرَّعِيَّةِ أحوَجُ إلَى الإنصافِ مِن غَيرِهِم ، و كُلٌّ فأعذِر إلَى اللّهِ في تأدِيَةِ حَقِّهِ إلَيهِ . ^۳

۲۰۲۷۷.امام على عليه السلام :پيش از آنكه از تو دادخواهى كنند تو خود از خويشتن دادخواهى كن؛ زيرا اين كار منزلت تو را بالاتر مى برد و پروردگارت را بيشتر خشنود مى كند.

۲۰۲۷۸.امام على عليه السلامـ در نامه اى به كارگزاران خود ـنوشت : با مردم به انصاف رفتار كنيد و در راه رفع نيازها و مشكلاتشان صبور باشيد؛ زيرا شما خزانه داران مردم و كار پردازان امّت و نمايندگان پيشوايان هستيد.

۲۰۲۷۹.امام على عليه السلامـ در فرمان خود به مالك اشتر ـنوشت : آنچه را كه براى تو حلال نيست از نفْس خويش دريغ دار؛ زيرا دريغ داشتن از نفْس، واداشتن او به پيمودن راه انصاف است در آنچه دوست مى دارد يا نمى پسندد .........
حقّ خدا و مردم را از خودت و خويشان و نزديكانت و هر رعيتى كه مورد توجه و علاقه توست، بستان؛ زيرا اگر چنين نكنى ستم كرده اى! .........
به كار كسانى از آنان كه دستشان به تو نمى رسد ـ همانان كه به چشم نمى آيند و مردم آنان را كوچك و حقير مى شمارند ـ رسيدگى كن و براى اين كار فردى را كه مورد اعتماد تو و خدا ترس و متواضع است بگمار تا مشكلات آنان را به گوش تو برساند. آنگاه درباره آنان بدان گونه عمل كن كه روزى كه به ديدار پروردگار مى روى عذرت پذيرفته باشد؛ زيرا اين گروه از مردم به انصاف و دادگرى محتاجتر از ديگرانند. پس با گزاردن حقّ هر يك از اينان در پيشگاه خدا عذر و حجّتى داشته باش.

۲۰۲۶۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :غايَةُ الإنصافِ أن يُنصِفَ المَرءُ نفسَهُ . ^۱

۲۰۲۷۰.عنه عليه السلام :إنَّ أفضَلَ الإيمانِ إنصافُ الرّجُلِ مِن نَفسِهِ . ^۲

۲۰۲۷۱.عنه عليه السلام :أنصَفُ النّاسِ مَن أنصَفَ مِن نَفسِهِ مِن غَيرِ حاكِمٍ علَيهِ . ^۳

۲۰۲۷۲.عنه عليه السلام :الإنصافُ مِن النَّفسِ كالعَدلِ في الإمرَةِ . ^۴

۲۰۲۷۳.عنه عليه السلام :إنَّكَ إن أنصَفتَ مِن نَفسِكَ أزلَفَكَ اللّهُ . ^۵

۲۰۲۷۴.عنه عليه السلام :ألا إنّهُ مَن يُنصِفُ النّاسَ مِن نَفسِهِ لَم يَزِدْهُ اللّهُ إلاّ عِزّا . ^۶

۲۰۲۷۵.عنه عليه السلام :حَسْبُ المَرءِ ......... من عَقلِهِ إنصافُهُ مِن نَفسِهِ ......... و مِن إنصافِهِ قَبولُهُ الحَقَّ إذا بانَ لَهُ . ^۷

۲۰۲۷۶.عنه عليه السلام :أنصِفِ النّاسَ مِن نَفسِكَ و أهلِكَ و خاصَّتِكَ و مَن لكَ فيهِ هَوىً ، و اعدِلْ فى العَدُوِّ و الصَّديقِ . ^۸

۲۰۲۶۹.امام على عليه السلام :اوج انصاف اين است كه انسان [از ]خودش واخواهى كند.

۲۰۲۷۰.امام على عليه السلام :برترين ايمان اين است كه آدمى از خودش دادخواهى كند (حق ديگران را از خودش بستاند).

۲۰۲۷۱.امام على عليه السلام :دادگرترين و با انصافترين مردم كسى است كه بى آنكه پاى داورى در ميان باشد از خودش دادخواهى كند.

۲۰۲۷۲.امام على عليه السلام :دادخواهى از خود همانند دادگرى در زمامدارى است.

۲۰۲۷۳.امام على عليه السلام :تو اگر از خودت دادخواهى كنى (با ديگران انصاف به خرج دهى) خداوند تو را [به خودش ]نزديك گرداند.

۲۰۲۷۴.امام على عليه السلام :بدانيد كه هر كس نسبت به مردم از خود انصاف به خرج دهد، خداوند جز بر عزّت او نمى افزايد.

۲۰۲۷۵.امام على عليه السلام :در خردمندى انسان همين بس كه از خود دادخواهى كند و انصاف به خرج دهد ......... و در انصافدارى او همين بس كه هرگاه حقيقت برايش روشن شد آن را بپذيرد.

۲۰۲۷۶.امام على عليه السلام :دادِ مردم را از خودت و خانواده ات و نزديكانت و كسانى كه به آنها گرايش و علاقه دارى، بستان و با دوست و دشمن به عدالت رفتار كن.