۱۹۸۳۳.بحار الأنوار :روى السّيوطيُّ في الدُّرِّ المنثورِ ......... عن عليٍّ عليه السلام قالَ: ما مِن رجُلٍ من قُرَيشٍ إلاّ نَزَلَ فيهِ طائفةٌ مِن القرآنِ ، فقالَ رجُلٌ : ما نَزَلَ فيكَ ؟ قالَ : أ ما تَقرَأُ سُورةَ هُودٍ «أ فَمَنْ كانَ على بَيِّنَةٍ مِن رَبِّهِ و يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ» ؟ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله على بَيّنَةٍ مِن رَبِّهِ و أنا شاهِدٌ مِنهُ .
و أخرج ابن مردويه و ابن عساكر عن عليٍّ عليه السلام في الآية قال : قال عليه السلام : رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَلى بَيّنَةٍ مِن رَبِّهِ و أنا شاهِدٌ مِنهُ .
قال: و أخرج ابن مردويه من وجهٍ آخر عن عليٍّ عليه السلام قال: قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : «أ فَمَنْ كانَ على بَيِّنَةٍ مِن رَبِّهِ» : أنا «و يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ» عليٌّ ^۱ . ^۲

۱۹۸۳۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الّذي على بَيّنَةٍ من رَبِّهِ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، و الّذي تَلاهُ مِن بَعدِهِ الشّاهِدُ مِنهُ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام ، ثُمّ أوصياؤهُ واحِدا بعدَ واحِدٍ . ^۳

۱۹۸۳۳.بحار الأنوار :سيوطى در درّ المنثور از امام على عليه السلام نقل مى كند : هيچ مردى از قريش نيست، مگر اينكه آياتى چند از قرآن درباره او نازل شد. مردى گفت : درباره خود تو چه نازل شده است؟ حضرت فرمود : مگر سوره هود را نمى خوانى «ا فمن كان على بيّنة من ربّه و يتلوه شاهد منه»؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله بيّنه اى از جانب پروردگارش دارد و من گواهى از [خاندان] او هستم.
سيوطى گفت: ابن مردويه و ابن عساكر از على عليه السلام درباره اين آيه آورده اند كه فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله «بيّنه اى از پروردگارش» دارد و من «شاهدى از خود او» هستم. [ سيوطى ] مى گويد : ابن مردويه از طريق ديگرى از على عليه السلام آورده است كه فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «اَ فَمن كان على بيّنة من ربّه» من هستم و «و يتلوه شاهد منه» على است. ^۴

۱۹۸۳۴.امام باقر عليه السلام :آن كسى كه از جانب پروردگارش بيّنه دارد، رسول خدا صلى الله عليه و آله است و آن كسى كه پيرو اوست و شاهدى از[خاندان ]آن حضرت مى باشد، امير المؤمنين عليه السلام است و سپس يكايك اوصياى او.

۱۹۸۳۲.بحار الأنوار عن عبّاد بن عبد اللّه الأسديّ :سَمعتُ عَليّا عليه السلام يَقولُ و هو علَى المِنبَرِ : ما مِن رجُلٍ مِن قُرَيشٍ إلاّ قد نَزَلت فيهِ آيَةٌ أو آيَتانِ . فقالَ رجُلٌ مِمَّن تَحتَهُ : فما نَزَلَ فيكَ أنتَ ؟ فغَضِبَ ثُمَّ قالَ : أما لَو لَم تَسألْني على رُؤوسِ القَومِ ما حَدَّثتُكَ . وَيحَكَ! هَل تَقرأُ سُورَةَ هُودٍ ؟ ثُمَّ قَرأ عليه السلام «أ فمَنْ كانَ على بَيِّنَةٍ مِن رَبِّهِ و يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ» رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله على بَيّنَةٍ ، و أنا شاهِدٌ مِنهُ ^۱ . ^۲

۱۹۸۳۲.بحار الأنوارـ به نقل از عباد بن عبد اللّه ـ: شنيدم امام على عليه السلام بر منبر مى فرمود : هيچ مردى از قريش نيست، مگر اينكه يك يا دو آيه درباره او نازل شده است. مردى (ابن كوّاء)كه پايين پاى منبر نشسته بود گفت : درباره خود تو چه نازل شده است؟ حضرت خشمگين شد و فرمود : بدان كه اگر در حضور مردم از من نمى پرسيدى، جوابت را نمى دادم. واى بر تو! آيا سوره هود را خوانده اى؟ سپس آيه «ا فمن كان على بيّنة من ربّه و يتلوه شاهد منه» را خواند [و فرمود : ]رسول خدا «داراى بيّنه» است و من «شاهد خودى» او هستم. ^۳