335
ميزان الحكمه ج 12

۲۰۵۵۳.عنه عليه السلام :سَبَبُ صَلاحِ النَّفسِ الوَرَعُ . ۱

۲۰۵۵۴.عنه عليه السلام :أقبِلْ على نَفسِكَ بالإدبارِ عَنها . ۲

۲۰۵۵۵.عنه عليه السلام :يَنبَغي لمَن أرادَ صَلاحَ نفسِهِ و إحرازَ دِينِهِ أن يَجتَنِبَ مُخالَطَةَ أبناءِ الدُّنيا . ۳

۲۰۵۵۶.عنه عليه السلام :أرجَى النّاسِ صَلاحا مَن إذا وَقَفَ على مَساويهِ سارَعَ إلَى التَّحَوُّلِ عَنها . ۴

۲۰۵۵۷.عنه عليه السلام :مَن ذَمَّ نفسَهُ أصلَحَها ، مَن مَدَحَ نَفسَهُ ذَبَحَها . ۵

۲۰۵۵۸.عنه عليه السلام :دَواءُ النَّفسِ الصَّومُ عنِ الهَوى، و الحِميَةُ عن لَذّاتِ الدُّنيا . ۶

۲۰۵۵۹.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في الدُّعاءِ ـ: اللّهُمّ صَلِّ على محمّدٍ و آلهِ و ادرَأْ عنّي بلُطفِكَ ، و اغذُني بنِعمَتِكَ ، و أصلِحْنى بكَرَمِكَ ، و داوِني بصُنعِكَ . ۷

۲۰۵۵۳.امام على عليه السلام :سبب خودسازى، پارسايى است.

۲۰۵۵۴.امام على عليه السلام :با پشت كردن به نفس [امّاره ]خود به [نفس فاضله و ناطقه انسانىِ ]خويشتن روى كن.

۲۰۵۵۵.امام على عليه السلام :كسى كه خواهان خودسازى و نگهدارى دين خود است، بايد از آميختن با دنيا پرستان دورى كند.

۲۰۵۵۶.امام على عليه السلام :اميدوارترين مردم به اصلاح نفْس كسى است كه هرگاه بر بدى هاى خود آگاه شود، در برطرف ساختن آنها شتاب ورزد.

۲۰۵۵۷.امام على عليه السلام :هر كه نفْس خود را نكوهش كند آن را اصلاح گردانَد و هر كه نفس خويشتن را بستايد آن را بكُشد.

۲۰۵۵۸.امام على عليه السلام :داروى نفْس، خويشتن دارى از هوس است و پرهيز كردن از لذّت هاى دنيا.

۲۰۵۵۹.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاـگفت : بار خدايا! بر محمّد و آل او درود فرست و به لطف خود [هر گونه پيشامد بدى را ]از من دور گردان و با نعمت خويش مرا تغذيه فرما و با بزرگواريت مرا اصلاح گردان و با احسانت درمانم فرما.

1.غرر الحكم : ۵۵۴۷.

2.غرر الحكم : ۲۴۳۴.

3.غرر الحكم : ۱۰۹۵۱.

4.غرر الحكم : ۳۳۴۴.

5.غرر الحكم : ۹۱۰۳ و ۹۱۰۴.

6.غرر الحكم : ۵۱۵۳.

7.الصحيفة السجّاديّة: الدعاء ۲۰ .


ميزان الحكمه ج 12
334

۲۰۵۴۸.عنه عليه السلام :إذا رَغِبتَ في صَلاحِ نَفسِكَ فعلَيكَ بالاقتِصادِ و القُنوعِ و التَّقلُّلِ . ۱

۲۰۵۴۹.عنه عليه السلام :إذا صَعُبَت علَيكَ نَفسُكَ فاصعُبْ لَها تَذِلَّ لكَ ، و خادِعْ نفسَكَ عن نفسِكَ تَنْقَدْ لَكَ . ۲

۲۰۵۵۰.عنه عليه السلام :فَسادُ الأخلاقِ بمُعاشَرَةِ السُّفَهاءِ، و صلاحُ الأخلاقِ بمُنافَسَـةِ العُقَلاءِ ، و الخَلقُ أشكالٌ فكُلٌّ يَعمَلُ على شاكِلَتِه . ۳

۲۰۵۵۱.عنه عليه السلام :إنَّ تَقوَى اللّهِ دَواءُ داءِ قُلوبِكُم ......... و طَهورُ دَنَسِ أنفُسِكُم . ۴

۲۰۵۵۲.عنه عليه السلامـ مِن وَصيَّتِهِ لِشُريحِ بنِ هاني ، لَمّا جَعَلَهُ على مُقَدِّمتِهِ إلَى الشّامِ ـ: اعلَمْ أنّكَ إن لَم تَردَعْ (تَرتَدِعْ) نَفسَكَ عن كَثيرٍ مِمّا تُحِبُّ ـ مَخافَةَ مَكروهٍ ـ سَمَت بِكَ الأهواءُ إلى كَثيرٍ مِن الضَّرَرِ ، فكُن لنَفسِكَ مانِعا رادِعا ۵ ، و لنَزوَتِكَ عندَ الحَفيظَةِ واقِما قامِعا ۶ . ۷

۲۰۵۴۸.امام على عليه السلام :اگر خواهان خودسازى هستى، بايد صرفه جويى و قناعت و كم خواهى را پيشه كنى.

۲۰۵۴۹.امام على عليه السلام :هرگاه نفْس تو در برابرت سركشى كرد، تو نيز در برابر او سركشى كن، تا رام تو شود و نفْس خود را درباره خودت فريب بده، تا فرمانبردار تو شود.

۲۰۵۵۰.امام على عليه السلام :همنشينى با نابخردان اخلاق را تباه مى سازد و همچشمى با خردمندان اخلاق را مى سازد و خلايق گونه گونند و هر كس بر حسب طينت (ساختار روانى و بدنى) خود عمل مى كند.

۲۰۵۵۱.امام على عليه السلام :تقواى الهى داروى درد دل هاى شماست ......... و پاك كننده آلودگى جان هايتان.

۲۰۵۵۲.امام على عليه السلامـ در وصيت به شريح بن هانى هنگامى كه او را به سردارى سپاهِ عازم شام گماشت ـنوشت : بدان كه اگر از افتادن در ورطه امور ناخوشايند پروا نداشته باشى و نفْس خود را از بسيارى امور دل خواهش باز ندارى هوس ها تو را به سوى زيان هاى فراوانى خواهد كشاند. پس، در برابر نفْس خود عاملى بازدارنده باش و هنگام خشم، جلوى برآشفتگى خود را بگير و آن را درهم شكن.

1.غرر الحكم : ۴۱۷۲.

2.غرر الحكم : ۴۱۰۷.

3.بحار الأنوار: ۷۸ / ۸۲ / ۷۸.

4.نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۸.

5.في نهج السعادة : ۲ / ۱۱۶ ، أنّه ......... دعا زياد بن النضر، و شريح بن هاني ......... ثمّ أوصى زيادا و قال : ......... اعلم أنّك إن لم تَزَعْ نفسك عن كثير ممّا تحبّ مخافة مكروهه سمت بك الأهواء إلى كثير من الضرّ، فكن لنفسك مانعا وازعا من البغي و الظلم و العدوان.

6.سَمَا : ارتفع و علا، نَزَوتَ على الشيء : إذا وثبتَ عليه، الحفيظة : الغضب (النهاية : ۲ / ۴۰۵ و ج ۵ / ۴۴ و ج ۱ / ۴۰۸) . و قَمَهُ : ردّه، قهره . قمعته : قهرته و أذللته (الصحاح : ۵ / ۲۰۵۳ و ج ۳ / ۱۲۷۲) .

7.نهج البلاغة : الكتاب ۵۶ .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 12
    سایر پدیدآورندگان :
    شيخي، حميد رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 169414
صفحه از 608
پرینت  ارسال به