وَ لاَ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَ ادْعُوهُ خَوْفا وَ طَمَعا إِنَّ رَحْمَةَ اللّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ» . ^۱

قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَنْ لاَ تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئا وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانا وَ لاَ تَقْتُلُوا أَوْلاَدَكُمْ مِنْ إِمْلاَقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ وَ لاَ تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ لاَ تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ * وَ لاَ تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسا إِلاَّ وُسْعَهَا وَ إِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَ لَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَ بِعَهْدِ اللّهِ أَوْفُوا ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ * وَ أَنَّ هذا صِرَاطِي مُسْتَقِيما فَاتَّبِعُوهُ وَ لاَ تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» . ^۲

(انظر) البقرة: 25 ، 197 ، المائدة : 16 ، 17 ، الأنفال : 36 ، التوبة : 37.

3897

مَناهِي النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله

۲۰۷۴۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن تَولَّى خُصومَةَ ظالِمٍ أو أعانَهُ علَيها ، نَزَلَ بهِ مَلَكُ المَوتِ بالبُشرى بِلَعنَةِ اللّهِ و نارِ جَهنَّمَ خالِدا فيها و بِئس المَصيرُ . ^۳

«و در زمين پس از اصلاح آن فساد مكنيد و با بيم و اميد او را بخوانيد كه رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است».

«بگو : بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده است براى شما بخوانم : چيزى را با او شريك قرار مدهيد و به پدر و مادر احسان كنيد و فرزندان خود را از بيم تنگدستى مكشيد، ما شما و آنان را روزى مى رسانيم و به كارهاى زشت ـ چه آشكارش و چه پوشيده اش ـ نزديك مشويد و نفسى را كه خدا حرام گردانيده جز به حقّ مكشيد. اينهاست كه [خدا ]شما را به آن سفارش كرده است، باشد كه بينديشيد. و به مال يتيم ـ جز به نحو هر چه نيكوتر ـ نزديك مشويد تا به حدّ رشد خود برسد. و پيمانه و ترازو را به عدالت، تمام بپيماييد. هيچ كس را جز به قدر توانش تكليف نمى كنيم. و چون [به داورى يا شهادت ]سخن گوييد دادگرى كنيد، هر چند [درباره] خويشاوند [شما] باشد. و به پيمان خدا وفا كنيد. اينهاست كه [خدا] شما را به آن سفارش كرده است، باشد كه پند گيريد. و اين است راه راست من، پس ، از آن پيروى كنيد و از راه هاى ديگر كه شما را از راه وى پراكنده مى سازد پيروى مكنيد. اينهاست كه [خدا ]شما را به آن سفارش كرده است، باشد كه به تقوا گراييد».

3897

منع شده هاى پيامبر صلى الله عليه و آله

۲۰۷۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس وكالت دعواى ستمگرى را به عهده گيرد، يا او را در دعوايش كمك كند، فرشته مرگ با مژده لعنت خدا و آتش دوزخ بر او فرود آيد، آتشى كه در آن جاويدان باشد و اين چه بد سرنوشتى است.

3896

جَوامِعُ المَناهِي فِي القُرآنِ الكَريمِ

الكتاب :

قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ الاْءِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانا وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ» . ^۱

إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاْءِحْسَانِ وَ إِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَ يَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ......... وَ لاَ تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللّهِ ثَمَنا قَلِيلاً إِنَّمَا عِنْدَ اللّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ» . ^۲

وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ لاَ تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» . ^۳

وَ إِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ كُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللّهِ وَ لاَ تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ» . ^۴

وَ لاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَ لاَ تَعْثَوْا فِي الْأَرْض مُفْسِدِينَ» . ^۵

3896

اصول منهيّات در قرآن كريم

قرآن:

«بگو : پروردگار من فقط زشت كارى ها را ـ چه آشكارش باشد و چه پنهان ـ و گناه و ستم ناحقّ را حرام گردانيده است و نيز اينكه چيزى را شريك خدا سازيد كه دليلى بر [حقانيّت] آن نازل نكرده و اينكه چيزى را كه نمى دانيد به خدا نسبت دهيد».

«در حقيقت، خدا به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان فرمان مى دهد و از كار زشت و ناپسند و ستم باز مى دارد. به شما اندرز مى دهد، باشد كه پند گيريد ......... و پيمان خدا را به بهاى ناچيزى مفروشيد؛ زيرا آنچه نزد خداست ـ اگر بدانيد ـ همان براى شما بهتر است».

«و در راه خدا انفاق كنيد و خود را با دستان خويش به هلاكت ميفكنيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى دارد».

«و هنگامى كه موسى براى قوم خود در پى آب برآمد، گفتيم : با عصايت بر آن تخته سنگ بزن. پس، دوازده چشمه از آن جوشيدن گرفت [به گونه اى كه ]هر قبيله اى آبشخور خود را مى دانست. [و گفتيم :] از روزى خدا بخوريد و بياشاميد، و[لى] در زمين سر به فساد برمداريد».

«و از ارزش اموال مردم مكاهيد و در زمين سر به فساد بر مداريد».