۲۰۷۹۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرأَ القرآنَ و لَم يَعمَل بهِ حَشَرَهُ اللّهُ يَومَ القِيامَةِ أعمى ، فيَقولُ : «رَبِّ لِمَ حَشَرْتَني أعْمى و قَدْ كُنْتُ بَصيرا* قالَ كذلكَ أتَتْكَ آياتُنا فنَسِيتَها و كذلِكَ اليَوْمَ تُنْسى»^۱ فُيؤمَرُ بهِ إلَى النّارِ . ^۲

۲۰۷۹۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَنِ اشتَرى خِيانَةً و هُو يَعلَمُ أنّها خِيانَةٌ ، فهُو كَمَن خانَها في عارِها و إثمِها . ^۳

۲۰۷۹۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قادَ بينَ رجُلٍ و امرأةٍ حَراما حَرَّمَ اللّهُ علَيهِ الجَنَّةَ ، و مَأواهُ جَهَنَّمُ و ساءَت مَصيرا ، و لَم يَزَلْ في سَخَطِ اللّهِ حتّى يَموتَ . ^۴

۲۰۷۹۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن غَشَّ أخاهُ المسلِمَ نَزَعَ اللّهُ مِنهُ برَكةَ رِزقِهِ ، و أفسَدَ علَيهِ مَعيشَتَهُ ، و وَكَلَهُ إلى نَفسِهِ . ^۵

۲۰۷۹۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَنِ اشتَرى سَرِقَةً و هُو يَعلَمُ أنّها سَرِقَةٌ ، فهُو كَمَن سَرَقَها في عارِها و إثمِها . ^۶

۲۰۷۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس قرآن را بخواند و به آن عمل نكند، خداوند در روز قيامت او را كور محشور فرمايد. پس گويد : «پروردگارا! چرا مرا نابينا محشور كردى با آنكه بينا بودم؟ فرمايد : همان طور كه آيات ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى، امروز همان گونه فراموش مى شوى».

۲۰۷۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مال غصبى را، با اينكه بداند غصبى است بخرد، در [به دوش كشيدن ]ننگ و گناه آن همانند كسى است كه آن را غصب كرده است.

۲۰۷۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مرد و زنى را از راه حرام به هم رساند، خداوند بهشت را بر او حرام گرداند و جايگاهش دوزخ است و اين بد سرنوشتى است و تا زمانى كه بميرد همواره مورد خشم خداوند خواهد بود.

۲۰۷۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس سرِ برادر مسلمان خود كلاه بگذارد، خداوند بركت را از روزى او بگيرد و زندگى او را تباه و پريشان سازد و او را به خودش وا گذارد.

۲۰۷۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مال دزدى را با علم به اينكه دزدى است بخرد، در [به دوش كشيدن ]ننگ و گناه آن، همچون كسى است كه آن را دزديده است.

۲۰۷۸۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قالَ لخادِمِهِ أو مَملوكِهِ و مَن كانَ مِن النّاسِ : لا لَبَّيكَ و لا سَعدَيكَ ! قالَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ لَهُ يَومَ القِيامَةِ : لا لَبَّيكَ و لا سَعدَيكَ ، اتعَسْ ^۱ في النّارِ . ^۲

۲۰۷۸۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أضَرَّ بامرأةٍ حتّى تَفتَديَ مِنهُ نَفسَها لَم يَرضَ اللّهُ تعالى لَهُ بِعُقوبَةٍ دُونَ النّارِ ؛ لأنَّ اللّهَ تعالى يَغضَبُ للمَرأةِ كَما يَغضَبُ لليَتيمِ . ^۳

۲۰۷۹۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن سَعى بأخِيهِ إلى سُلطانٍ ـ لَم يَبْدُ لَهُ مِنهُ سُوءٌ و لا مَكروهٌ ـ أحبَطَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ كُلَّ عَمَلٍ عَمِلَهُ ، فإن وَصَلَ إلَيهِ مِنهُ سُوءٌ أو مَكروهٌ أو أذى جَعَلَهُ اللّهُ في طَبَقَةٍ مَع هامانَ في جَهَنَّمَ . ^۴

۲۰۷۹۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرأَ القرآنَ يُريدُ بهِ السُّمعَةَ و التِماسَ شيءٍ ، لَقِيَ اللّهَ عَزَّ و جلَّ يَوم القِيامَةِ و وَجهُهُ عَظمٌ لَيس علَيهِ لَحمٌ ، و زَجَّ القرآنُ ^۵ في قَفاهُ حتّى يَدخُلَ النّارَ ، و يَهوي فيها مَع مَن يَهوي . ^۶

۲۰۷۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به خدمتكار يا بنده خود و هر كس ديگرى از مردم جواب ردّ دهد و او را از خود براند، خداوند عزّ و جلّ در روز قيامت به او جواب ردّ دهد و از خود براند و در آتش سرنگونش كند.

۲۰۷۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس همسرش را چندان آزار و اذيّت دهد كه او حاضر شود [با دادن مالى يا بخشيدن مهريه ]جان خود را از او بخرد و آزاد كند، خداوند متعال براى آن مرد به كيفرى كمتر از آتش رضايت ندهد؛ زيرا خداوند متعال همچنان كه براى [تجاوز به حقّ ]يتيم خشم مى گيرد، براى [تجاوز به حقّ] زن نيز به خشم مى آيد.

۲۰۷۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس از برادر خود نزد سلطانى سعايت كند، چنانچه از آن سلطان به او ناراحتى يا گزندى نرسد، خداوند عزّ و جلّ همه اعمال [نيك ]آن سعايت كننده را بر باد دهد و چنانچه گزند يا ناراحتى و يا آزارى از سلطان به آن شخص برسد، خداوند آن سعايتگر را با هامان (وزير فرعون) در يك طبقه از دوزخ جاى دهد.

۲۰۷۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس قرآن را به قصد شهرت طلبى يا خواستن چيزى قرائت كند، در روز قيامت خداوند عزّ و جلّ را با چهره اى از استخوان بدون گوشت ديدار كند و قرآن پيوسته بر پس گردن او زند تا اينكه به دوزخ درآيد و همراه دوزخيان در آن سقوط كند.