۲۰۸۷۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن رَمى بسَهمٍ في سَبيلِ اللّهِ كانَ لَهُ نُورا يَومَ القِيامَةِ . ۱
۲۰۸۷۴.عنه صلى الله عليه و آله :علَيكَ بتِلاوَةِ القرآنِ ؛ فإنّهُ نُورٌ لَكَ في الأرضِ ، و ذُخرٌ لكَ في السّماءِ . ۲
۲۰۸۷۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرأَ هذهِ الآيةَ عِندَ مَنامِهِ «قُلْ إنَّما أنا بَشَرٌ مِثْلُكُم يُوحَى إلَيَّ أ نَّما إلهُكُمْ إلهٌ واحِدٌ ......... »۳ إلى آخِرِها ، سَطَعَ لَهُ نُورٌ إلَى المَسجِدِ الحَرامِ ، حَشْوُ ذلكَ النُّورِ مَلائكَةٌ يَستَغفِرونَ لَهُ حتّى يُصبِحَ . ۴
۲۰۸۷۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحيِيَ بِها حَقَّ امرئٍ مُسلِمٍ أتى يَومَ القِيامَةِ و لِوَجهِهِ نُورٌ مَدَّ البَصَرِ ، يَعرِفُهُ الخَلايِقُ باسمِهِ و نَسَبِهِ . ۵
۲۰۸۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :أربَعٌ مَن كُنَّ فيهِ كانَ في نُورِ اللّهِ الأعظَمِ : مَن كانَ عِصمَةُ أمرِهِ شَهادَةَ أن لا إلهَ إلاّ اللّهُ و أنّي رسولُ اللّهِ ، و مَن إذا أصابَتهُ مُصيبَةٌ قالَ : إنّا للّهِ و إنّا إلَيهِ راجِعونَ ، و مَن إذا أصابَ خَيرا قالَ : الحَمدُ للّهِ رب العالَمينَ ، و مَن إذا أصابَ خَطيئةً قالَ : أستَغفِرُ اللّهَ و أتوبُ إلَيهِ . ۶
۲۰۸۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه يك تير در راه خدا بيندازد، آن تير در روز قيامت براى او نورى باشد.
۲۰۸۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تلاوت قرآن كن كه آن در زمين براى تو نور است و در آسمان برايت اندوخته.
۲۰۸۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس هنگام خوابيدن آيه : «قل إنّما أنا بشر مثلكم يوحى إلىّ أنّما إلهكم إله واحد ......... » را تا آخرش بخواند، برايش نورى تا مسجد الحرام تابيدن گيرد كه در ميان آن نور فرشتگانى تا بامداد براى او استغفار كنند.
۲۰۸۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس شهادت حقّى بدهد تا با آن حقّ مسلمانى را زنده كند، روز قيامت در حالى بيايد كه چهره اش نورانى است و تا چشم كار مى كند نورش مى درخشد و خلايق او را به نام و نسب بشناسند.
۲۰۸۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چهار چيز است كه در هر كس وجود داشته باشد، در نور اعظم خدا غوطه ور است : كسى كه نگهبانِ كارش شهادت دادن به يگانگى خداوند و به اينكه من فرستاده خدا هستم باشد، و كسى كه هرگاه مصيبتى به او رسد، گويد : ما از آن خداييم و به سوى او باز مى گرديم ، و كسى كه هرگاه به خير و نعمتى دست يابد، گويد : ستايش ويژه خداى جهانيان است، و كسى كه هرگاه گناه و خطايى كند، گويد : از خدا آمرزش مى خواهم و به سوى او باز مى گردم .