(انظر) الحساب : باب 832 ـ 836.

5 ـ القِراءةُ و الدُّعاءُ عِندَ النَّومِ:

۲۰۹۶۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن قَرَأَ «قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ» حِينَ يأخُذُ مَضجَعَهُ ، غَفَرَ اللّهُ عَزَّ و جَلَّ لَهُ ذُنوبَ خَمسينَ سَنَةً . ^۱

۲۰۹۷۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرأَ «ألْهاكُمُ التَّكاثُرُ» عِندَ مَنامِهِ وُقِيَ فِتنَةَ القَبرِ . ^۲

۲۰۹۷۱.عنه صلى الله عليه و آله :إذا آوى أحَدُكُم إلى فِراشِهِ ......... لِيَقُلْ : اللّهُمّ إن أمسَكتَ نَفسي في مَنامي فاغفِرْ لَها ، و إن أرسَلتَها فاحفَظْها بما تَحفَظُ بهِ عِبادَكَ الصّالِحينَ . ^۳

۲۰۹۷۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن قَرَأَ «قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ» حِينَ يأخُذُ مَضجَعَهُ ، وكَّلَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ بهِ خَمسينَ ألفَ مَلَكٍ يَحرُسونَهُ لَيلَتَهُ . ^۴

۲۰۹۷۳.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لَم يَقُلْ أحَدٌ قَطُّ إذا أرادَ أن يَنامَ : «إنَّ اللّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ و الأرْضَ أنْ تَزُولا وَ لَئنْ زَالَتا إنْ أمْسَكَهُما مِنْ أحَدٍ مِن بَعْدِهِ إنّهُ كانَ حَلِيما غَفُورا»^۵ فيَسقُطُ علَيهِ البَيتُ . ^۶

5 ـ قرائت قرآن و دعا در موقع خواب :

۲۰۹۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس وقتى به بستر خود مى رود سوره «قل هو اللّه احد» را بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال او را بيامرزد.

۲۰۹۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس موقع خواب سوره «ألهاكم التكاثر» را بخواند از عذاب قبر محفوظ ماند.

۲۰۹۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه فردى از شما به بسترش رفت ......... بگويد: «اللهم إن امسكت نفسى فى منامى فاغفر لها، و ان ارسلتها فاحفظها بما تحفظ به عبادك الصالحين؛ خداوندا! اگر جان مرا در خواب گرفتى، آن را بيامرز و اگر [به پيكرم ]بازگرداندى آن را چنانكه بندگان صالح خود را حفظ مى كنى حفظ كن ».

۲۰۹۷۲.امام على عليه السلام :هر كس وقتى به بسترش مى رود سوره «قل هو اللّه احد» را بخواند، خداوند عزّ و جلّ پنجاه هزار فرشته بر او بگمارد تا در آن شب از وى پاسدارى كنند.

۲۰۹۷۳.امام كاظم عليه السلام :هرگاه كسى در هنگام خواب آيه «انّ اللّه يمسك السماوات و الارض أن تزولا و لئن زالتا ان أمسكهما من احد من بعده انّه كان حليماً غفوراً ؛ خداوند آسمان ها و زمين را از افتادن نگه مى دارد و اگر بيفتند، غير از خدا، هيچ كس آن ها را نگه نمى دارد. او بردبار با گذشت است» را بخواند هرگز خانه بر سرش خراب نشود.

(انظر) بحار الأنوار : 76 / 181 باب 39 .

3 ـ عَرضُ النَّفسِ علَى الخَلاءِ:

۲۰۹۶۷.الخصال :قالَ أميرُ المؤمنين عليُّ بنُ أبي طالبٍ عليه السلام للحَسَنِ ابنِه عليه السلام : يا بُنَيَّ ، أ لا اُعَلِّمُكَ أربَعَ خِصالٍ تَستَغني بِها عَنِ الطِّبِّ ؟ فقالَ : بلى يا أميرَ المؤمنينَ . قالَ : لا تَجلِسْ علَى الطَّعامِ إلاّ و أنتَ جائعٌ ، و لا تَقُمْ عَنِ الطَّعامِ إلاّ و أنتَ تَشتَهيهِ ، و جَوِّدِ المَضغَ ، و إذا نِمتَ فاعرِضْ نَفسَكَ علَى الخَلاءِ ، فإذا استَعمَلتَ هذا استَغنَيتَ عَنِ الطِّبِّ . ^۱

4 ـ المُحاسَبةُ:

۲۰۹۶۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا أوَيتَ إلى فِراشِكَ فانظُرْ ما سَلَكتَ في بَطنِكَ و ما كَسَبتَ في يَومِكَ ، و اذكُرْ أنّكَ مَيِّتٌ و أنَّ لكَ مَعادا . ^۲

3 ـ قضاى حاجت كردن :

۲۰۹۶۷.الخصال :امام على عليه السلام به فرزند خود حضرت حسن عليه السلام فرمود : فرزندم! آيا چهار كار به تو نياموزم كه با به كار بستن آنها از طبابت بى نياز شوى؟ عرض كرد: چرا، اى امير المؤمنين. فرمود: بر سفره غذا منشين مگر وقتى كه گرسنه باشى، هنوز اشتها دارى از خوردن دست بكش، غذا را خوب بجو و هرگاه خواستى بخوابى قضاى حاجت كن. اگر اينها را به كار بندى از طبابت بى نياز خواهى شد.

4 ـ رسيدگى به اعمال روز :

۲۰۹۶۸.امام صادق عليه السلام :هرگاه به بسترت رفتى بينديش كه در آن روز چه غذايى روانه شكم خود كرده اى و چه به دست آورده اى و به ياد آر كه خواهى مرد و معادى در پيش دارى.