۱۹۹۱۰.عنه عليه السلام :أضاءَت بهِ البِلادُ بَعدَ الضَّلالَةِ المُظلِمَةِ ، و الجَهالَةِ الغالِبَةِ ، و الجَفوَةِ الجافِيَةِ ، و النّاسُ يَستَحِلُّونَ الحَريمَ ، و يَستَذِلُّونَ الحَكيمَ (الحَليمَ) ، يَحيَونَ على فَترَةٍ ، و يَموتونَ على كَفرَةٍ . ^۱

۱۹۹۱۱.عنه عليه السلام :بَعَثَهُ حِينَ لا عَلَمٌ قائمٌ، و لا مَنارٌ ساطِعٌ ، و لا مَنهَجٌ واضِحٌ . ^۲

۱۹۹۱۲.عنه عليه السلام :ابتَعَثَهُ و النّاسُ يَضرِبونَ في غَمرَةٍ ، و يَموجونَ في حَيرَةٍ ، قَد قادَتهُم أزِمَّةُ الحَينِ ، و استَغلَقَت على أفئدتِهِم أقفالُ الرَّينِ . ^۳

۱۹۹۱۳.عنه عليه السلام :أرسَلَهُ و أعلامُ الهُدى دارِسَةٌ ، و مَناهِجُ الدِّينِ طامِسَةٌ ، فصَدَعَ بالحَقِّ ، و نَصَحَ للخَلقِ . ^۴

۱۹۹۱۴.عنه عليه السلام :إنّ اللّه بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله و لَيسَ أحَدٌ مِن العَرَبِ يَقرأُ كِتابا ، و لا يَدَّعي نُبُوّةً ، فَساقَ النّاسَ حتّى بَوّأهُم مَحَلَّتَهُم ، وَ بلَّغَهُم مَنجاتَهُم . ^۵

۱۹۹۱۰.امام على عليه السلام :شهرها در گمراهىِ تيره و تار فرو رفته بودند و جهل و نادانى بر آنها چيره بود و خشونت و بربريّت حاكميت داشت. و مردم حرام را حلال مى كردند و دانشمند را خوار و خفيف مى شمردند و بدون آيين الهى مى زيستند و با كفر و بى دينى مى مردند، پس به نور وجود او (پيامبر) روشن شدند.

۱۹۹۱۱.امام على عليه السلام :[خداوند] او را در زمانى برانگيخت كه نه نشانه اى بر پا بود و نه چراغى مى درخشيد و نه راهى آشكار بود.

۱۹۹۱۲.امام على عليه السلام :او را هنگامى برانگيخت كه مردم در غرقاب [فساد و گناه] فرو رفته بودند و در ميان امواج سرگردانى دست و پا مى زدند. مهارهاى مرگ و هلاكت، آنان را مى كشيد و قفل هاى گمراهى بر دل هايشان زده شده بود.

۱۹۹۱۳.امام على عليه السلام :او را در زمانى فرستاد كه نشانه هاى هدايت و راهيابى از ميان رفته و راه هاى آشكار دين ناپديد گشته بود. پس [آن حضرت] حق را آشكار و مردم را ارشاد نمود.

۱۹۹۱۴.امام على عليه السلام :خداوند محمّد صلى الله عليه و آله را در حالى برانگيخت كه هيچ عربى كتاب خوان نبود و دعوى نبوّت نمى كرد. پس آن حضرت مردم را تا سرمنزل مقصود سوق داد و آنان را به جايگاه نجات و رستگارى رسانيد.

۱۹۹۰۷.عنه عليه السلام :اللّهُمّ ......... اجعَلْ شَرائفَ صَلواتِكَ، و نَوامِيَ بَركاتِكَ ، على محمّدٍ عَبدِكَ و رَسولِكَ ، الخاتِمِ لِما سَبَقَ ، و الفاتِحِ لِما انغَلقَ ، و المُعلِنِ الحَقَّ بالحَقِّ .........
اللّهُمّ افسَحْ لَهُ مَفسَحا في ظِلِّكَ ، و اجزِهِ مُضاعَفاتِ الخَيرِ مِن فَضلِكَ ، اللّهُمّ و أعلِ على بِناءِ البانِينَ بِناءَهُ ، و أكرِمْ لَدَيكَ مَنزِلَتَهُ ، و أتمِمْ لَهُ نُورَهُ ، و اجزِهِ مِنِ ابتِعاثِكَ لَهُ مَقبولَ الشَّهادَةِ ، مَرْضِيَّ المَقالَةِ ، ذا مَنطِقٍ عَدلٍ ، و خُطبَةٍ فَصلٍ . ^۱

۱۹۹۰۸.عنه عليه السلام :إنّما أنا عَبدٌ مِن عَبيدِ محمّدٍ صلى الله عليه و آله . ^۲

(انظر) النبوّة الخاصّة : باب 3761.

3766

العالَمُ حينَ البِعثَةِ

۱۹۹۰۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :بَعَثَهُ و النّاسُ ضُلاّلٌ في حَيرَةٍ ، و حاطِبونَ (خابِطونَ) في فِتنَةٍ ، قدِ استَهوَتهُمُ الأهواءُ ، و استَزَلَّتهُمُ الكِبرِياءُ . ^۳

۱۹۹۰۷.امام على عليه السلام :بار خدايا! ......... برترين درودها و پربارترين بركت هايت را بر محمّد، بنده و فرستاده خويش قرار ده، همو كه ختم كننده نبوّت است و گشاينده درهاى بسته [سعادت و رحمت ]و آشكار كننده حقّ با حقّ ......... بار خدايا! در سايه [رحمت] خويش جايى فراخ براى او بگشاى و از فضل خويش او را خيرهاى مضاعف پاداش ده. بار خدايا! بنيان [شريعت] او را از بنيان پيشينيان بالاتر بر و منزلت او را نزد خويش گرامى دار و نور او را كامل گردان و پاداش پيامبريش را شهادتِ پذيرفته و گفتارِ پسنديده قرار ده كه گفتارش راست و درست و سخنش جدا كننده حق از باطل بود.

۱۹۹۰۸.امام على عليه السلام :جز اين نيست كه من غلامى از غلامان محمّد صلى الله عليه و آله هستم.

3766

جهان، هنگام بعثت پيامبر صلى الله عليه و آله

۱۹۹۰۹.امام على عليه السلام :[خداوند] او را در زمانى برانگيخت كه مردم در وادى حيرت سرگشته بودند و در فتنه و فساد دست و پا مى زدند و هوا و هوس ها (عقايد گونه گون) آنان را فريفته و نخوت و كبر آنها را به لغزش كشانده بود.