۱۹۹۲۰.عنه عليه السلام :أرسَلَهُ على حِينِ فَترَةٍ مِن الرُّسُلِ ، و طُولِ هَجعَةٍ مِن الاُمَمِ ، و اعتِزامٍ مِن الفِتَنِ ، و انتِشارٍ مِن الاُمورِ ، و تَلَظٍّ (تَلَظّي) مِن الحُروبِ ، و الدُّنيا كاسِفَةُ النُّورِ ، ظاهِرَةُ الغُرورِ ، على حِينِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها، و إياسٍ مِن ثَمَرِها . ^۱

۱۹۹۲۱.عنه عليه السلام :إنّ اللّهَ بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله نَذيرا للعالَمينَ ، و أمِينا علَى التَّنزيلِ ، و أنتُم مَعشَرَ العَرَبِ على شَرِّ دِينٍ ، و في شَرِّ دارٍ ، مُنيخُونَ بَينَ حِجارَةٍ خُشنٍ ، و حَيّاتٍ صُمٍّ ، تَشرَبونَ الكَدِرَ ، و تأكُلونَ الجَشِبَ ، و تَسفِكونَ دِماءكُم، و تَقطَعونَ أرحامَكُم، الأصنامُ فِيكُم مَنصوبَةٌ ، و الآثامُ بِكُم مَعصوبَةٌ . ^۲

۱۹۹۲۲.عنه عليه السلام :إنّ اللّهَ سبحانَهُ بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله بالحَقِّ حينَ دَنا مِن الدُّنيا الانقِطاعُ ، و أقبَلَ مِن الآخِرَةِ الاطِّلاعُ ، و أظلَمَت بَهجَتُها بَعدَ إشراقٍ ، و قامَت بأهلِها على ساقٍ ، و خَشُنَ مِنها مِهادٌ ، و أزِفَ مِنها قِيادٌ ، في انقِطاعٍ مِن مُدَّتِها ، و اقتِرابٍ مِن أشراطِها ، و تَصَرُّمٍ مِن أهلِها . ^۳

۱۹۹۲۰.امام على عليه السلام :او را زمانى فرستاد كه روزگارى بود پيامبرى برانگيخته نشده بود و مردم در خوابى طولانى به سر مى بردند و فتنه ها بالا گرفته و كارها پريشان شده بود و آتش جنگ ها شعله مى كشيد و دنيا بى فروغ و پُر از مكر و فريب گشته، برگ هاى درخت زندگى به زردى گراييده و از به بار نشستن آن قطع اميد شده بود.

۱۹۹۲۱.امام على عليه السلام :خداوند محمّد صلى الله عليه و آله را بيم دهنده اى براى جهانيان و امينى براى وحى برگزيد و شما جماعت عرب! بدترين دين و آيين را داشتيد و در بدترين سرزمين ها مى زيستيد؛ ميان سنگ هاى درشت و مارهاى گَرزه. آب تيره و ناگوار مى نوشيديد و غذاى خشك و گلو آزار مى خورديد، خون همديگر را مى ريختيد و پيوندهاى خويشاوندى را مى بريديد. بت ها در ميان شما برپا بود و سرا پا آلوده به گناهان بوديد.

۱۹۹۲۲.امام على عليه السلام :خداوند سبحان محمّد صلى الله عليه و آله را به حق مبعوث كرد، آنگاه كه پايان دنيا نزديك شده و آخرت روى آورده بود و روشنايى و درخشش آن به تاريكى گراييده بود و مردم آن در سخت ترين اوضاع به سر مى بردند، بسترش زبر و ناهموار و مهارش در آستانه از هم گسيختگى و مدتش به سر رسيده، و نشانه هاى [نابوديش] نزديك بود و مردمش در شُرُف نابودى بودند.

۱۹۹۱۵.عنه عليه السلام :أمّا بَعدُ ، فإنَّ اللّهَ سبحانَهُ بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله و لَيسَ أحَدٌ مِن العَرَبِ يَقرأُ كِتابا ، و لا يَدَّعي نُبُوّةً و لا وَحيا ، فقاتَلَ بِمَن أطاعَهُ مَن عَصاهُ ، يَسوقُهُم إلى مَنجاتِهِم . ^۱

۱۹۹۱۶.عنه عليه السلام :و أهلُ الأرضِ (الأرَضينَ) يَومئذٍ مِلَلٌ مُتَفَرِّقَةٌ ، و أهواءٌ مُنتَشِرَةٌ ، و طَرائقُ (طَوائفُ) مُتَشَتِّتَةً ، بينَ مُشَبِّهٍ للّهِ بخَلِقِه ، أو مُلحِدٍ في اسمِهِ ، أو مُشيرٍ إلى غَيرِهِ ، فهَداهُم بهِ مِن الضَّلالَةِ . ^۲

۱۹۹۱۷.عنه عليه السلام :أرسَلَهُ على حِينِ فَترَةٍ مِن الرُّسُلِ ، و طُولِ هَجعَةٍ مِن الاُمَمِ ، و انتِقاضٍ مِن المُبرَمِ . ^۳

۱۹۹۱۸.عنه عليه السلام :أرسَلَهُ على حِينِ فَترَةٍ من الرُّسُلِ ، و هَفوَةٍ عَنِ العَمَلِ ، و غَباوَةٍ (عَباوَةٍ) مِن الاُمَمِ . ^۴

۱۹۹۱۹.عنه عليه السلام :أرسلَهُ على حِينِ فَترَةٍ مِن الرُّسُلِ ، و تَنازُعٍ مِن الألسُنِ، فقَفّى بهِ الرُّسُلَ، و خَتَمَ بِهِ الوَحيَ . ^۵

۱۹۹۱۵.امام على عليه السلام :اما بعد، خداوند سبحان محمّد صلى الله عليه و آله را زمانى برانگيخت كه هيچ عربى نه كتابى مى خواند و نه دعوى نبوّتى و نه ادّعاى وحيى مى كرد. پس، آن حضرت با كمك پيروان خويش با مخالفانش، پيكار كرد تا آنان را به سوى سرمنزل نجات سوق دهد.

۱۹۹۱۶.امام على عليه السلام :در آن روزگار، مردم روى زمين آيين هاى پراكنده و خواست ها و اهداف (عقايد) گوناگون داشتند و راه هاى متشتّت را مى پيمودند. گروهى خدا را به آفريدگانش تشبيه مى كردند و جماعتى در نام او كجروى مى كردند و طايفه اى خدايى جز او را نشان مى دادند. پس خداوند آنان را به واسطه پيامبر از گمراهى به درآورد و هدايت نمود.

۱۹۹۱۷.امام على عليه السلام :[خداوند] او را هنگامى فرستاد كه مدت ها بود پيامبرى نيامده بود و ملّت ها در خوابى طولانى فرو رفته بودند و پايه هاى محكم دين درهم ريخته بود.

۱۹۹۱۸.امام على عليه السلام :او را زمانى فرستاد كه مدت ها بود پيامبرى نيامده بود و مردمان در عمل [به فرمان هاى الهى انبياى پيشين ]دچار لغزش و انحراف شده بودند و ملّت ها در غفلت و نادانى به سر مى بردند.

۱۹۹۱۹.امام على عليه السلام :او را در زمانى فرستاد كه مدت ها بود پيامبرى مبعوث نشده بود و مردم گرفتار [اختلافات عقيدتى و ]مجادلات لفظى بودند. در اين اوضاع، خداوند پيامبر را پس از همه پيامبران فرستاد و وحى را به او پايان بخشيد.