۲۰۵۱۵.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في المُناجاةِ ـ: إلهي ، إليكَ أشكو نَفسا بالسُّوءِ أمّارَةً ، و إلَى الخَطيئةِ مُبادِرَةً ، و بمَعاصيكَ مُولَعَةً ، ......... كثيرَةَ العِلَلِ ، طَويلَةَ الأمَلِ ، إن مَسَّها الشَّرُّ تَجزَعْ ، و إن مَسَّها الخَيرُ تَمنَعْ ، مَيّالَةً إلَى اللَّعبِ و اللَّهوِ ، مَملُوّةً بالغَفلَةِ و السَّهوِ ، تُسرِعُ بي إلَى الحَوبَةِ ، و تُسَوِّفُني بالتَّوبَةِ . ۱
۲۰۵۱۶.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: و أوهِن قُوَّتَنا عَمّا يُسخِطُكَ علَينا ، و لا تُخَلِّ في ذلكَ بينَ نُفوسِنا و اختِيارِها ؛ فإنَّها مُختارَةٌ لِلباطِلِ إلاّ ما وَفَّقتَ ، أمّارَةٌ بِالسُّوءِ إلاّ ما رَحِمتَ . ۲
۲۰۵۱۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا فَرَغتَ مِن صَلاتِكَ فقُل : اللّهُمّ ......... أسألُكَ أن تَعصِمَني مِن مَعاصيكَ ، و لا تَكِلْني إلى نَفسي طَرفَةَ عَينٍ أبَدا ما أحيَيتَني، لا أقَلَّ مِن ذلكَ و لا أكثَرَ ، إنّ النَّفسَ لَأمّارَةٌ بالسُّوءِ إلاّ ما رَحِمتَ يا أرحَمَ الرّاحمينَ . ۳
۲۰۵۱۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـگفت : الهى، به تو شكايت مى كنم از نفسى كه همواره به بدى فرمان مى دهد و به سوى گناه مى شتابد و به معاصى تو آزمند است ......... پر عذر و بهانه است و آرزوى دراز دارد، اگر به او گزندى رسد بيتابى مى كند و اگر خير و بركتى رسدش بخل مى ورزد، شيفته بازى و سرگرمى است، آكنده از غفلت و بى خبرى است، مرا به سوى گناه مى شتاباند و در كار توبه، به من وعده امروز و فردا مى دهد.
۲۰۵۱۶.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـگفت : نيروى ما را در آنچه تو را بر ما خشمگين مى سازد سست گردان و در اين مسير نفْس هاى ما را به اختيار خودشان وا مگذار؛ زيرا كه نفْس ها همواره راه باطل را بر مى گزينند، مگر آن جا كه توفيق تو يار گردد، و همواره به بدى فرمان مى دهند مگر اينكه تو رحم كنى.
۲۰۵۱۷.امام صادق عليه السلام :پس از آنكه نمازت را تمام كردى بگو : بار خدايا! ......... از تو مى خواهم كه مرا از نا فرمانيت حفظ كنى و تا زنده ام، هرگز كمتر و بيشتر از چشم برهم زدنى، مرا به خودم وا مگذارى؛ زيرا كه نفْس همواره به بدى فرمان مى دهد مگر اينكه تو رحم كنى، اى مهربانترين مهربانان!
