۲۰۶۵۸.عنه عليه السلام :طُوبى لِمَن أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ و أمسَكَ الفَضلَ مِن كلامِهِ . ^۱

۲۰۶۵۹.عنه عليه السلام :طُوبى لِمَن ذَلَّ في نَفسِهِ ، و طابَ كَسبُهُ ، و صَلُحَت سَريرَتُهُ (سِيرَتُهُ) ، و حَسُنت خَليقَتُهُ ، و أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ ، و أمسَكَ الفَضلَ من لِسانِهِ . ^۲

۲۰۶۶۰.عنه عليه السلام :إنّكُم إلى إنفاقِ ما اكتَسَبتُم أحوَجُ مِنكُم إلَى اكتِسابِ ما تَجمَعونَ . ^۳

۲۰۶۶۱.عنه عليه السلام :إنّكُم إلى إجراءِ ما أعطَيتُم أشَدُّ حاجَةً مِن السّائلِ إلى ما أخَذَ مِنكُم . ^۴

۲۰۶۶۲.عنه عليه السلام :إنّكُم أغبَطُ بما بَذَلتُم مِن الرّاغِبِ إلَيكُم فيما وَصَلَهُ مِنكُم . ^۵

۲۰۶۶۳.عنه عليه السلام :الصَّدَقَةُ تُنْمى عِندَ اللّهِ . ^۶

۲۰۶۶۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لا تُعطي العَطيَّةَ تَلتَمِسُ أكثَرَ مِنها . ^۷

۲۰۶۶۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَلعونٌ مَلعونٌ مَن وَهَبَ اللّهُ لَه مالاً فلَم يَتَصَدَّقْ مِنهُ بشيءٍ . ^۸

۲۰۶۵۸.امام على عليه السلام :خوشا كسى كه زيادى مال خويش را انفاق كند و جلوى زياده گويى خود را بگيرد.

۲۰۶۵۹.امام على عليه السلام :خوشا آنكه خود را خوار انگاشت و درآمدى (عملى) پاك و نهادى سالم و شايسته و اخلاقى نيكو يافت و زيادى مال و ثروتش را انفاق كرد و زبانش را از زياده گويى نگه داشت.

۲۰۶۶۰.امام على عليه السلام :شما به انفاق كردن آنچه به دست آورده ايد محتاجتريد تا به دست آوردن آنچه گرد مى آوريد.

۲۰۶۶۱.امام على عليه السلام :راستى كه شما به دادن [يا : پاداشِ ]آنچه عطا مى كنيد نيازمندتريد تا نياز فقير به آنچه از شما مى گيرد.

۲۰۶۶۲.امام على عليه السلام :سودى كه شما از آنچه بخشيده ايد مى بريد بيشتر از سودِ كسى است كه با خواهش از شما چيزى به او مى رسد.

۲۰۶۶۳.امام على عليه السلام :صدقه، نزد خداوند بارور مى شود.

۲۰۶۶۴.امام باقر عليه السلام :چيزى عطا مكن براى اينكه در قبال آن مقدار بيشترى طلب كنى.

۲۰۶۶۵.امام صادق عليه السلام :ملعون است، ملعون كسى كه خداوند مالى به او ببخشد و او از آن مال صدقه اى ندهد.

3882

الإنفاقُ

الكتاب :

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خُلَّةٌ وَ لاَ شَفَاعَةٌ وَ الْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ» . ^۱

آمِنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ أَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ» . ^۲

(انظر) البقرة : 261 ـ 265 ، الإنسان : 8.

الحديث :

۲۰۶۵۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أرضُ القِيامَةِ نارٌ ما خَلا ظِلَّ المُؤمِنِ ؛ فإنَّ صَدَقَتَهُ تُظِلُّهُ . ^۳

۲۰۶۵۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أعطى دِرهَما في سَبيلِ اللّهِ كَتَبَ اللّهُ لَهُ سبعَمِائةِ حَسَنَةٍ . ^۴

۲۰۶۵۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ إنفاقَ هذا المالِ في طاعَةِ اللّهِ أعظَمُ نِعمَةٍ ، و إنّ إنفاقَهُ في مَعاصِيهِ أعظَمُ مِحنَةٍ . ^۵

3882

انفاق

قرآن:

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از آنچه به شما روزى كرده ايم انفاق كنيد پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه وساطتى. و كافران خود ستمكارانند».

«به خدا و پيامبر او ايمان آوريد و از آنچه شما را در [استفاده از] آن جانشين كرده است انفاق كنيد؛ زيرا كسانى از شما كه ايمان آورده و انفاق كنند پاداش بزرگى خواهند داشت».

حديث :

۲۰۶۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سرزمين قيامت سراسر (گرما) آتش است، مگر سايه مؤمن؛ زيرا كه صدقه اش بر او سايه مى افكند.

۲۰۶۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه يك درهم در راه خدا بدهد، خداوند برايش هفتصد ثواب مى نويسد.

۲۰۶۵۷.امام على عليه السلام :به راستى كه هزينه كردن اين مال در راه طاعت خدا بزرگترين نعمت است و خرج كردن آن در راه معاصى او بزرگترين محنت (رنج).