3919

آدابُ النَّومِ

1 ـ النَّظافةُ:

۲۰۹۶۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا يَبيتَنَّ أحَدُكُم و يَدُهُ غَمرَةٌ ، فإن فَعَلَ فأصابَهُ لَمَمٌ لِلشَّيطانِ فلا يَلُومَنَّ إلاّ نَفسَهُ . ^۱

۲۰۹۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :اِغسِلوا صِبيانَكُم مِن الغَمرِ ؛ فإنّ الشّيطانَ يَشَمُّ الغَمرَ فيَفزَعُ الصَّبيُّ في رُقادِهِ ، و يَتَأذّى بها الكاتِبانِ . ^۲

(انظر) عنوان 514 «النظافة».

2 ـ الطَّهارةُ:

۲۰۹۶۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن نامَ علَى الوُضوءِ إن أدرَكَهُ المَوتُ في لَيلِهِ فهُو عِندَ اللّهِ شَهيدٌ . ^۳

۲۰۹۶۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن تَطَهَّرَ ثُمّ أوى إلى فِراشِهِ باتَ و فِراشُهُ كمَسجِدِهِ . ^۴

۲۰۹۶۵.عنه عليه السلام :مَن تَطَهَّرَ ثُمّ أوى إلى فِراشِهِ ، باتَ و فِراشُهُ كمَسجِدِهِ ، فإن ذَكرَ أنّهُ على غَيرِ وُضوءٍ فلْيَتَيمَّمْ مِن دِثارِهِ كائنا ما كانَ ، فإن فَعَلَ ذلكَ لَم يَزَلْ في الصَّلاةِ و ذِكرِ اللّهِ عَزَّ و جلَّ . ^۵

3919

آداب خوابيدن

1 ـ پاكيزگى :

۲۰۹۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ يك از شما با دست هاى چرب [از غذا ]نخوابد. پس اگر چنين كرد و گزندى از شيطان به او رسيد كسى را جز خود سرزنش نكند.

۲۰۹۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دست و صورت كودكان خود را از چربى هاى غذا و بوى گوشت بشوييد؛ زيرا شيطان بوى چربى و گوشت را مى بويد و كودك در خواب مى ترسد و دو فرشته موكّل وى از آن بو اذيّت مى شوند.

2 ـ طهارت :

۲۰۹۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه با وضو بخوابد، اگر در آن شب مرگش در رسد نزد خداوند شهيد به شمار مى آيد.

۲۰۹۶۴.امام صادق عليه السلام :هر كس طهارت (وضو) بگيرد و سپس به بسترش رود، در آن شب بستر او چون مسجدش باشد.

۲۰۹۶۵.امام صادق عليه السلام :هركه طهارت بگيرد و سپس به بسترش رود، در آن شب بستر او به منزله مسجد اوست و اگر يادش آيد كه وضو ندارد، به همان لحاف خود، هرچه باشد، تيمم كند، كه اگر چنين كرد پيوسته در نماز و ذكر خداوند عزّ و جلّ باشد.

۲۰۹۵۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَنامُ المُسلمُ و هُو جُنُبٌ ، و لا يَنامُ إلاّ على طَهورٍ ، فإن لَم يَجِدِ الماءَ فلْيَتَيمَّمْ بالصَّعيدِ ؛ فإنَّ رُوحَ المُؤمنِ تَروحُ إلَى اللّهِ عَزَّ و جلَّ فَيَلقاها و يُبارِكُ علَيها ، فإن كانَ أجَلُها قَد حَضَرَ جَعَلَها في مَكنونِ رَحمَتِهِ ، و إن لَم يَكُن أجَلُها قَد حَضَرَ بَعَثَ بِها مَعَ اُمَنائهِ مِن مَلائكَتهِ فيَرُدُّوها في جَسَدِهِ . ^۱

۲۰۹۶۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :و اللّهِ، ما مِن عَبدٍ مِن شِيعَتِنا يَنامُ إلاّ أصعَدَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ رُوحَهُ إلَى السَّماءِ فيُبارِكُ علَيها ، فإن كانَ قَد أتى علَيها أجَلُها جَعَلَها في كُنوزِ رَحمَتِهِ ، و في رِياضِ جَنَّةٍ ، و في ظِلِّ عَرشِهِ ، و إن كانَ أجَلُها مُتَأخِّرا بَعَثَ بها مَعَ أمَنَتِهِ مِن المَلائكَةِ لِيَرُدّوها إلَى الجَسَدِ الّذي خَرَجَت مِنهُ لِتَسكُنَ فيهِ . ^۲

(انظر) الروح : باب 1566.

۲۰۹۵۹.امام على عليه السلام :مسلمان در حال جنابت نمى خوابد و جز با طهارت به خواب نمى رود؛ زيرا روح مؤمن به سوى خداوند عزّ و جلّ مى رود و خدا آن را مى پذيرد و بركتش مى دهد و چنانچه اجلش رسيده باشد، آن را در پناه رحمت خود قرار مى دهد و اگر هنوز اجلش نرسيده باشد، آن را به همراه فرشتگان امين خود مى فرستد و آن را به كالبدش بر مى گردانند.

۲۰۹۶۰.امام باقر عليه السلام :به خدا سوگند، هيچ بنده اى از شيعيان ما نخوابد، مگر اينكه خداوند عزّ و جلّ روح او را به آسمان بالا برد و آن را بركت دهد. پس، اگر اجلش رسيده باشد، آن را در گنجينه هاى رحمت خود و در باغ هاى بهشت و در سايه عرش خويش قرار مى دهد و اگر اجلش بعداً باشد، آن را همراه دسته اى از فرشتگان امين خود مى فرستد تا به كالبدى كه از آن بيرون آمده است برگردانند و در آن آرام گيرد.