۲۱۷۳۵.عنه صلى الله عليه و آله :يا أبا ذرٍّ ، نِعمَتانِ مَغبونٌ فيهِما كَثيرٌ مِن النّاسِ : الصِّحَّةُ و الفَراغُ . ۱
۲۱۷۳۶.عنه صلى الله عليه و آله :يا أبا ذرٍّ ، اِغتَنِمْ خَمسا قَبلَ خَمسٍ : شَبابَكَ قَبلَ هَرَمِكَ ، و صِحَّتَكَ قَبلَ سَقَمِكَ ، و غِناكَ قَبلَ فَقرِكَ، و فَراغَكَ قَبلَ شُغلِكَ، و حَياتَكَ قَبلَ مَوتِكَ . ۲
۲۱۷۳۷.عنه صلى الله عليه و آله :يا أبا ذرٍّ ، إيّاكَ و التَّسويفَ بأمَلِكَ، فإنَّكَ بِيَومِكَ و لَستَ بما بَعدَهُ، فإن يَكُن غَدٌ لَكَ فكُن في الغَدِ كما كُنتَ في اليَومِ ، و إن لَم يَكُن غَدا لَم تَندَمْ على ما فَرَّطتَ في اليَومِ . ۳
۲۱۷۳۸.عنه صلى الله عليه و آله :يا أبا ذرٍّ ، كَم مِن مُستَقبِلٍ يَوما لا يَستَكمِلُهُ ، و مُنتَظِرٍ غَدا لا يَبلُغُهُ ! ۴
۲۱۷۳۹.عنه صلى الله عليه و آله :يا أبا ذرٍّ ، لَو نَظَرتَ إلَى الأجَلِ و مَسيرِهِ لَأبغَضتَ الأملَ و غُرورَهُ . ۵
۲۱۷۴۰.عنه صلى الله عليه و آله :يا أبا ذرٍّ ، كُن كأنّكَ في الدُّنيا غَريبٌ ، أو كعابِرِ سَبيلٍ، و عُدَّ نَفسَكَ مِن أصحابِ القُبورِ . ۶
۲۱۷۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! دو نعمت است كه بسيارى از مردم در آنها مغبون مى شوند: تندرستى و فراغت.
۲۱۷۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! پنج چيز را پيش از پنج چيز غنيمت شمار: جوانيت را پيش از پيريت و تندرستيت را پيش از بيماريت و توانگريت را پيش از تهى دستيت و آسودگيت را پيش از گرفتاريت و زندگيت را پيش از مردنت.
۲۱۷۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! زنهار كه به سبب آرزويت كار امروز را به فردا فكنى؛ زيرا تو با امروز خود به سر مى برى نه با فردايت، اگر فردايى برايت بود در آن فردا نيز چنان باش كه در امروز بوده اى و اگر فردايى در كار نبود پشيمان نشوى كه در كار امروزت كوتاهى كرده اى.
۲۱۷۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! چه بسيار كسانى كه روزى را آغاز مى كنند و آن را به پايان نمى برند و منتظر فردايى هستند و به آن نمى رسند.
۲۱۷۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! اگر به اجل و حركت و مسير آن بنگرى، بى گمان آرزو و فريب آن را دشمن خواهى داشت.
۲۱۷۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! چنان باش كه گويى در دنيا غريبى، يا رهگذرى، و خود را از خفتگان در گورها به شمار آر.