۲۱۷۴۷.مكارم الأخلاق عن أبي ذرٍّ :دَخَلتُ ذاتَ يَومٍ في صَدرِ نَهارِهِ على رَسولِ اللّه صلى الله عليه و آله في مَسجِدهِ ......... فقُلتُ : يا رسولَ اللّهِ ـ بأبي أنتَ و اُمّي ـ أوصِني بِوَصِيَّةٍ يَنفَعُني اللّهُ بها ، فقالَ : نَعَم و أكْرِمْ بِكَ يا أبا ذرٍّ ، إنّكَ مِنّا أهلَ البَيتِ ، و إنّي مُوصيكَ بوَصيَّةٍ فاحفَظْها فإنّها جامِعَةٌ لِطُرُقِ الخَيرِ و سُبُلِهِ ، فإنّكَ إن حَفِظتَها كانَ لكَ بها كِفلانِ ......... . ۱
۲۱۷۴۸.الدعوات عن أسود بن أصرم :قلتُ : يا رسولَ اللّهِ أوصِني ، فقالَ : أ تَملِكُ يَدَكَ ؟ [قال : ]قلتُ : نَعَم ، قالَ : فتَملِكُ لِسانَكَ ؟ قلتُ : نَعَم، قالَ صلى الله عليه و آله : فلا تَبسُطْ يَدَكَ إلاّ إلى خَيرٍ ، و لا تَقُلْ بلِسانِكَ إلاّ مَعروفا . ۲
۲۱۷۴۹.كنز العمّال عن ضِرغامة بن عُلَيبَةَ بنِ حَرمَلَةَ :حدَّثَني أبي عن أبيهِ قالَ : أتَيتُ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله في رَكبٍ من الحَيِّ ......... فلَمّا أرَدتُ الرُّجوعَ قلتُ : أوصِني يا رسولَ اللّهِ ! قالَ : اِتَّقِ اللّهَ ، و إذا كُنتَ في مَجلِسٍ فَقُمتَ عَنهُ فسَمِعتَهُم يَقولونَ ما يُعجِبُكَ فأْتِهِ ، و إذا سَمِعتَهُم يَقولونَ ما تَكرَهُ فلا تَأْتِهِ . ۳
۲۱۷۴۷.مكارم الأخلاقـ به نقل از ابوذر ـ: روزى اول روز در مسجد خدمت رسول اللّه صلى الله عليه و آله رسيدم و گفتم: يا رسول اللّه ! پدر و مادرم به فداى شما مرا سفارشى كنيد كه خداوند بدان مرا نفع برساند . حضرت فرمود : باشد، با كمال ميل اى ابوذر، تو از ما خاندان هستى. من تو را سفارش مى كنم، پس تو نيز آن را به گوش گير؛ زيرا كه همه راه هاى خير و خوبى را در بردارد، اگر آن را به گوش گيرى به سبب آن دو بهره مى برى.
۲۱۷۴۸.الدعواتـ به نقل از اسود بن اصرم ـ: به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله عرض كردم : مرا سفارش نما، حضرت فرمود : آيا اختيار دست خود را دارى؟ عرض كردم: آرى. فرمود: آيا اختيار زبانت را هم دارى؟ عرض كردم: آرى. فرمود: پس، دست خود را جز به كار خير مگشاى و با زبانت جز خير مگوى.
۲۱۷۴۹.كنز العمّالـ به نقل از ضرغامة بن عليبة بن حرمله ـ: پدرم از پدرش نقل كرد كه: همراه كاروانى از طايفه [خود ]خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدم و چون خواستم برگردم عرض كردم: اى رسول خدا! به من سفارشى بفرماييد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: از خدا بترس و هرگاه در جمعى نشسته بودى و از آن جا برخاستى و شنيدى كه سخنان خوشايندى مى گويند، دوباره به آن مجلس بيا و اگر شنيدى كه سخنان ناخوشايند مى گويند، ديگر به آنجا قدم مگذار.