۲۱۹۴۱.عنه عليه السلام :اُذكُرْ وَعدَكَ . ^۱

۲۱۹۴۲.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :إنّا أهلُ بَيتٍ نَرى ما وَعَدْنا علَينا دَينا كَما صَنَعَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله . ^۲

4051

الوَعدُ أحَدُ الرِّقَّينِ

۲۱۹۴۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :المَسؤولُ حُرٌّ حتّى يَعِدَ . ^۳

۲۱۹۴۴.عنه عليه السلام :الوَعدُ أحَدُ الرِّقَّينِ ، إنجازُ الوَعدِ أحَدُ العِتقَينِ . ^۴

۲۱۹۴۵.عنه عليه السلام :الوَعدُ مَرَضٌ ، و البُرءُ إنجازُهُ . ^۵

۲۱۹۴۶.الترغيب و الترهيبعن عبدِ اللّهِ بنِ أبي الحَمساءِ : بايَعتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِبَيعٍ قَبلَ أن يُبعَثَ ، فَبَقِيَت لَهُ بَقيَّةٌ و وَعَدتُهُ أن آتِيَهُ بها في مَكانِهِ ، فنَسِيتُ ، ثُمّ ذَكَرتُ بَعدَ ثَلاثٍ فَجِئتُ فإذا هُو مَكانَهُ . فقالَ : يافَتى، لَقَد شَقَقتَ علَيَّ ، أنا هاهُنا مُنذُ ثَلاثٍ أنتَظِرُكَ! ^۶

۲۱۹۴۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله واعَدَ رجُلاً إلَى الصَّخرَةِ فقالَ : أنا لكَ هاهُنا حتّى تَأتيَ . قالَ : فاشتَدَّتِ الشَّمسُ علَيهِ ، فقالَ لَهُ أصحابُهُ : يا رسولَ اللّهِ، لو أنّكَ تَحَوَّلتَ إلَى الظِّلِّ ! قالَ : وَعَدتُهُ إلى هاهُنا و إن لَم يَجِئْ كانَ مِنهُ المَحشَرُ . ^۷

۲۱۹۴۱.امام على عليه السلام :وعده خود را [همواره ]به ياد داشته باش.

۲۱۹۴۲.امام رضا عليه السلام :ما خاندانى هستيم كه وعده خود را دَينى بر گردن خويش مى بينيم، چنان كه رسول خدا صلى الله عليه و آله چنين كرد.

4051

وعده، يكى از دو بندگى است

۲۱۹۴۳.امام على عليه السلام :كسى كه از او چيزى خواسته مى شود، آزاد است تا آن هنگام كه وعده دهد.

۲۱۹۴۴.امام على عليه السلام :وعده يك نوع بندگى است. انجام دادن وعده يك نوع آزادى [از قيد بندگى ]است.

۲۱۹۴۵.امام على عليه السلام :وعده دادن، بيمارى است و بهبودى از اين بيمارى به انجام دادن وعده است.

۲۱۹۴۶.الترغيب و الترهيبـ به نقل از عبد اللّه بن ابى الحمساء ـ: پيش از آنكه رسول خدا صلى الله عليه و آله مبعوث شود با او معامله اى كردم و مقدارى از آنچه مى خواستم به ايشان بدهم باقى ماند و من وعده دادم كه آن باقيمانده را در همان جا كه هست برايش ببرم. اما و عده اى را كه داده بودم فراموش كردم. بعد از گذشت سه روز به يادم آمد . آمدم ديدم پيامبر صلى الله عليه و آله در همان جاست . فرمود: اى جوان! مرا به زحمت انداختى، سه روز است كه من در اين جا منتظر تو هستم!

۲۱۹۴۷.امام صادق عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله با مردى در كنار صخره وعده گذاشت و فرمود: من در اين جا منتظر تو مى مانم تا بيايى. آفتاب داغى بر آن حضرت مى تابيد. اصحاب عرض كردند: اى رسول خدا! خوب است به سايه برويد. حضرت فرمود: من در اين جا با او وعده گذاشته ام و اگر نيايد تا قيامت در همين جا مى ايستم.

۲۱۹۳۴.عنه صلى الله عليه و آله :عِدَةُ المُؤمنِ أخذٌ بِاليَدِ . ^۱

۲۱۹۳۵.عنه صلى الله عليه و آله :الواعِدُ بِالعِدَةِ مِثلُ الدَّينِ أو أشَدُّ . ^۲

۲۱۹۳۶.عنه صلى الله عليه و آله :وَأْيُ ^۳ المُؤمنِ حَقٌّ واجِبٌ . ^۴

۲۱۹۳۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ العِدَةَ عَطيَّةٌ . ^۵

۲۱۹۳۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ما باتَ لِرجُلٍ عِندي مَوعِدٌ قَطُّ فباتَ يَتمَلمَلُ على فِراشِهِ لِيَغدوَ بِالظَّفَرِ بحاجَتِهِ ، أشَدَّ مِن تَمَلمُلي على فِراشي حِرصا علَى الخُروجِ إلَيهِ مِن دَينِ عِدَتِهِ ، و خَوفا مِن عائقٍ يُوجِبُ الخُلفَ ؛ فإنّ خُلفَ الوَعدِ لَيسَ مِن أخلاقِ الكِرامِ . ^۶

۲۱۹۳۹.عنه عليه السلام :وَعدُ الكَريمِ نَقدٌ و تَعجيلٌ ، وَعدُ اللَّئيمِ تَسويفٌ و تَعليلٌ . ^۷

۲۱۹۴۰.عنه عليه السلام :المَنعُ الجَميلُ أحسَنُ مِن الوَعدِ الطَّويلِ . ^۸

۲۱۹۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وعده مؤمن، نقد (قطعى) است.

۲۱۹۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :و عده اى كه داده مى شود، مانند دَين، يا مهمتر از آن است.

۲۱۹۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وعده مؤمن، يك حقّ واجب [به گردن او ]است.

۲۱۹۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وعده، يك عطيّه و دهِش است.

۲۱۹۳۸.امام على عليه السلام :بى قرارى شبانه مردى در بسترش كه به او و عده اى داده ام، تا صبح شود و به مرادش برسد بيشتر از بى قرارى من در بسترم نيست كه جوش مى زنم صبح شود و از دَين و عده اى كه به او داده ام بيرون آيم و از ترس اينكه مبادا مانعى باعث خُلف وعده شود؛ زيرا كه خلف وعده از خصلت هاى كريمان نيست.

۲۱۹۳۹.امام على عليه السلام :وعده شخص بزرگوار، نقد و فورى است. وعده شخص فرومايه با سر دواندن و بهانه تراشى همراه است.

۲۱۹۴۰.امام على عليه السلام :جواب كردن كسى با روى خوش، نيكوتر از وعده دير انجام است.