۲۲۰۳۰.عنه عليه السلام :وَيلَكُم يا اُجرَاءَ السَّوءِ ! الأجرَ تَستَوفُونَ ، و الرِّزقَ تَأكُلونَ ، و الكِسوَةَ تَلبَسونَ ، و المَنازِلَ تَبنُونَ ، و عَمَلَ مَنِ استَأجَرَكُم تُفسِدونَ ! يُوشِكَ رَبُّ هذا العَمَلِ أن يُطالِبَكُم فيَنظُرَ في عَمَلِهِ الّذي أفسَدتُم فيُنزِلَ بِكُم ما يُخزِيكُم ، و يأمُرَ برِقابِكُم فتُجَذَّ مِن اُصولِها ^۱ ، و يأمُرَ بأيدِيكُم فتُقطَعَ مِن مَفاصِلِها ، ثُمَّ يأمُرَ بِجُثَثِكُم فتُجَرَّ على بُطونِها ، حتّى تُوضَعَ على قَوارِعِ الطَّريقِ ؛ حتّى تَكونوا عِظَةً لِلمُتَّقينَ و نَكالاً لِلظّالِمينَ . ^۲

۲۲۰۳۱.عنه عليه السلام :وَيلَكُم يا عُلَماءَ السَّوءِ ! لا تُحَدِّثوا أنفُسَكُم أنّ آجالَكُم تَستأخِرُ مِن أجلِ أنّ المَوتَ لَم يَنزِلْ بِكُم ، فكأنَّهُ قد حَلَّ بِكُم فأظعَنَكُم، فمِنَ الآنَ فاجعَلوا الدَّعوَةَ في آذانِكُم ، و مِن الآنَ فنُوحُوا على أنفُسِكُم ، و مِن الآنَ فابكُوا على خَطاياكُم ، و مِن الآنَ فتَجَهَّزوا و خُذوا اُهبَتَكُم ^۳ ، و بادِروا التَّوبَةَ إلى ربِّكُم . ^۴

۲۲۰۳۰.عيسى عليه السلام :واى بر شما اى مزد بگيران بد! مزد را تمام مى گيريد و روزى مى خوريد و جامه مى پوشيد و خانه ها مى سازيد و كار كسى را كه شما را اجير كرده است، تباه مى سازيد؟نزديك است كه صاحب كار از شما بازخواست كند و در كار خود، كه تباهش كرده ايد، بنگرد و بلايى به سرتان آورد كه رسوايتان سازد و فرمان دهد گردنهايتان از بيخ كنده شود و دستور دهد دست هايتان از بندهايشان جدا گردد و آنگاه امر كند تا پيكرهايتان را روى شكم بكشند و در سر راه اندازند تا عبرتى براى پرهيزگاران و تهديدى براى ستمكاران باشيد.

۲۲۰۳۱.عيسى عليه السلام :واى بر شما اى علماى بد! از اين كه مرگ هنوز به سراغ شما نيامده است به خود نگوييد كه اجل هايتان به اين زودى ها نخواهد رسيد؛ زيرا كه گويى مرگ [چندى است]بر شما فرود آمده و شما را كوچانده است. پس، از هم اكنون دعوت [مرگ] را آويزه گوشتان كنيد و از هم اينك براى خود ماتم گيريد و از هم اكنون بر خطاها و گناهان خويش بگرييد و از هم اينك بار بربنديد و ساز و برگ سفر فراهم آوريد و به توبه كردن به درگاه پروردگارتان بشتابيد.

۲۲۰۲۹.عنه عليه السلام :بحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّهُ كما لا يَنقُصُ البَحرَ أن تَغرَقَ فيهِ السَّفينَةُ و لا يَضُرُّهُ ذلكَ شيئا ، كذلكَ لا تَنقُصونَ اللّهَ بِمَعاصِيكُم شيئا و لا تَضُرُّونَهُ ، بَل أنفسَكُم تَضُرُّونَ و إيّاها تَنقُصونَ . و كما لا تَنقُصُ نورُ الشَّمسِ كَثرَةُ مَن يَتَقَلَّبُ فيها بَل بهِ يَعيشُ و يَحيى ، كذلكَ لا يَنقُصُ اللّهَ كثَرَةُ ما يُعطيكُم و يَرزُقُكُم ، بَل برِزقِهِ تَعيشُونَ و بهِ تَحيَونَ ، يَزيدُ مَن شَكرَهُ إنّهُ شاكِرٌ عَلِيمٌ . ^۱

۲۲۰۲۹.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، همان گونه كه از غرق شدن كشتى در دريا چيزى از دريا كاسته نمى شود و اين كار بدان هيچ زيانى نمى زند، همچنين شما با گناهان و نا فرمانى هاى خود چيزى از خدا كم نمى كنيد و زيانى به او نمى رسانيد، بلكه به خودتان ضرر مى زنيد و از [قدر و قيمت ]خود مى كاهيد و همچنان كه هر كس هر چه در زير آفتاب رفت و آمد كند از نور آفتاب نكاهد، بلكه خودش به واسطه آن شاداب و سرزنده شود،همچنين خداوند هر چه به شما عطا كند و روزى دهد چيزى از او كم نمى شود، بلكه اين شماييد كه با روزى او زندگى مى كنيد و زنده مى مانيد و هر كه شكر او بگزارد بر [نعمت و روزى ]وى بيفزايد كه خداوند قدر شناسِ داناست.