۲۲۰۳۵.عنه عليه السلام :وَيلَكُم يا عَبيدَ الدُّنيا ! لا كَحُكَماءَ تَعقِلونَ ، و لا كَحُلَماءَ تَفقَهونَ ، و لا كَعُلَماءَ تَعلَمونَ ، و لا كَعَبيدٍ أتقِياءٍ ، و لا كأحرارٍ كِرامٍ ، تُوشِكُ الدُّنيا أن تَقتَلِعَكُم من اُصولِكُم فتَقلبَكُم على وُجوهِكُم ، ثُمّ تَكُبَّكُم على مَناخِرِكُم ، ثُمّ تأخُذَ خَطاياكُم بِنَواصِيكُم و يَدفَعَكُم العِلمُ مِن خَلفِكُم حتّى يُسَلِّماكُم إلَى المَلِكِ الدَّيّانِ عُراةً فُرادى ، فيَجزِيَكُم بِسُوءِ أعمالِكُم . ^۱

۲۲۰۳۶.عنه عليه السلام :وَيلَكُم يا عَبيدَ الدُّنيا ! أ لَيسَ بِالعِلمِ اُعطيتُمُ السُّلطانَ على جَميعِ الخَلائقِ ، فنَبَذتُموهُ فلَم تَعمَلوا بهِ ، و أقبلتُم علَى الدُّنيا فبها تَحكُمونَ ، و لَها تُمَهِّدونَ ، و إيّاها تُؤثِرون و تَعمُرونَ ؟ ! فحَتّى مَتى أنتُم لِلدُّنيا ، لَيسَ للّهِ فيكُم نَصيبٌ ؟ ! ^۲

۲۲۰۳۵.عيسى عليه السلام :واى بر شما اى بندگان دنيا! نه چون حكيمان خرد مى ورزيد و نه چونان استوار انديشان مى فهميد و نه مانند دانايان مى دانيد و نه چون بندگانِ ترسان [از خواجه] هستيد و نه مانند آزادگانِ بزرگوار و آقاييد. نزديك است كه دنيا شما را از بيخ و بُن بركَند و به رو درافكند، آنگاه بينى شما را به خاك مالد و سپس گناهانتان ناصيه هايتان را بگيرند و علم از پشتِ سر ، شما را براند، تا در حالى كه برهنه و تنها هستيد به پادشاه كيفر دهنده تسليمتان كنند و او سزاى اعمال بدتان را بدهد.

۲۲۰۳۶.عيسى عليه السلام :واى بر شما اى دنيا پرستان! مگر نه اين است كه به واسطه علم و معرفت، بر همه خلايق فرمانروايى داده شده ايد، اما شما آن را به دور افكنديد و به كارش نبستيد و به دنيا روى آورديد و از اين رو دنيايى قضاوت مى كنيد و براى دنيا آماده مى شويد و آن را برمى گزينيد و آباد مى كنيد. تا كى دنيايى هستيد و خدا را در شما نصيبى نيست؟!

۲۲۰۳۲.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّهُ كما يَنظُرُ المَريضُ إلى طَيِّبِ الطَّعامِ فلا يَلتَذُّهُ مَع ما يَجِدُهُ مِن شِدَّةِ الوَجَعِ ، كذلكَ صاحِبُ الدُّنيا لا يَلتَذُّ بِالعِبادَةِ و لا يَجِدُ حَلاوَتَها مَع ما يَجِدُ مِن حُبِّ المالِ ، و كما يَلتَذُّ المَريضُ نَعتَ الطَّبيبِ العالِمِ بما يَرجو فيهِ مِن الشِّفاءِ فإذا ذَكرَ مَرارَةَ الدَّواءِ و طَعمَهُ كدَّرَ علَيهِ الشِّفاءَ ، كذلكَ أهلُ الدُّنيا يَلتَذّونَ بِبَهجَتِها و أنواعِ ما فيها ، فإذا ذَكَروا فَجأةَ المَوتِ كَدَّرَها علَيهِم و أفسَدَها . ^۱

۲۲۰۳۳.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنَّ كُلَّ النّاسِ يُبصِرُ النُّجومَ و لكنْ لا يَهتَدي بِها إلاّ مَن يَعرِفُ مَجارِيَها و مَنازِلَها ، و كذلكَ تَدرُسونَ الحِكمَةَ و لكنْ لا يَهتَدي لَها مِنكُم إلاّ مَن عَمِلَ بِها . وَيلَكُم يا عَبيدَ الدُّنيا! نَقُّوا القَمحَ و طَيِّبُوهُ ، و أدِقُّوا طَحنَهُ تَجِدوا طَعمَهُ [وَ] ^۲ يَهْنِئكُم أكلُهُ ، كذلكَ فأخلِصوا الإيمانَ تَجِدوا حَلاوَتَهُ و يَنفَعْكُم غِبُّهُ ^۳ . ^۴

۲۲۰۳۴.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : لَو وَجَدتُم سِراجا يَتَوَقَّدُ بِالقَطِرانِ في لَيلَةٍ مُظلِمَةٍ لاَستَضَأتُم بهِ لَم يَمنَعْكُم مِنهُ رِيحُ قَطِرانِهِ ، كذلكَ يَنبَغي لَكُم أن تأخُذوا الحِكمَةَ مِمّن وَجَدتُموها مَعهُ و لا يَمنَعَكُم مِنهُ سُوءُ رَغبَتِهِ فيها . ^۵

۲۲۰۳۲.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، همچنان كه شخص بيمار خوراك خوب و لذيذ را مى بيند، امّا از درد شديدى كه دارد از آن غذا لذّتى نمى برد، همچنين دنيادار با وجود عشق به مال و ثروت از عبادت لذّت نمى برد و شيرينى آن را نمى چشد و همچنان كه بيمار از توضيحات و نسخه پزشك كه در آن اميد شفا دارد لذّت مى برد، امّا چون تلخى دارو را به ياد مى آورد شفا در نظرش تيره و تار مى گردد، همچنين دنيا پرستان از زرق و برق دنيا و انواع نعمت هايى كه در آن است لذّت مى برند، امّا همين كه فرود آمدن ناگهانى مرگ را به ياد مى آورند، آن لذّت را بر آنها تيره و تباه مى سازد.

۲۲۰۳۳.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، همه مردم به ستارگان مى نگرند اما تنها كسى به وسيله آنها راهيابى مى كند كه مسيرها و منازل آنها را بشناسد. همچنين شما همه حكمت مى آموزيد،ليكن از ميان شما تنها آن كس بدان راه يابد كه به كارش بندد. واى بر شما دنيا پرستان! گندم را پاك و پاكيزه كنيد و خوب آردش كنيد تا مزه آن را بفهميد و خوردنش بر شما گوارا شود، همچنين ايمان را خالص گردانيد تا شيرينى آن را احساس كنيد و فرجامش به شما سود بخشد.

۲۲۰۳۴.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، اگر چراغى را بيابيد كه در شبى تاريك با قطران مى سوزد بى گمان از نورش استفاده مى كنيد و بوى قطرانش شما را از اين كار باز نمى دارد،همچنين سزاوار است حكمت و دانش را از هر كس يافتيد فرا گيريد و بى رغبتى او به آن مانع شما از آن نشود.