۲۲۰۴۲.عنه عليه السلام :بحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّ الناسَ في الحِكمَةِ رجُلانِ : فَرجُلٌ أتقَنَها بقَولِهِ و ضَيَّعَها بسُوءِ فِعلِهِ ، و رجُلٌ أتقَنَها بقَولِهِ و صَدَّقَها بفِعلِهِ ، و شَتّانَ بَينَهُما ! فطُوبى لِلعُلَماءِ بِالفِعلِ ، و وَيلٌ لِلعُلَماءِ بِالقَولِ . ^۱

۲۲۰۴۳.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : مَن لا يُنَقِّي مِن زَرعِهِ الحَشيشَ يَكثُرُ فيهِ حتّى يَغمُرَهُ فيُفسِدَهُ ، و كذلكَ مَن لا يُخرِجُ مِن قَلبِهِ حُبَّ الدُّنيا يَغمُرُهُ حتّى لا يَجِدَ لِحُبِّ الآخِرَةِ طَعما . وَيلَكُم يا عَبيدَ الدُّنيا ! اتَّخِذوا مَساجِدَ ربِّكُم سُجونا لأجسادِكُم ، و اجعَلوا قُلوبَكُم بُيوتا لِلتَّقوى ، و لا تَجعلوا قُلوبَكُم مَأوىً لِلشَّهَواتِ . ^۲

۲۲۰۴۲.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، مردم در حكمت و دانش دو دسته اند: يكى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با بد كردارى خود تباهش سازد و ديگرى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با كردار خود تصديقش كند و ميان اين دو تفاوت زيادى است! پس خوشا عالمان با عمل و بدا به حال عالمان در گفتار.

۲۲۰۴۳.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، هر كه زراعتش را از علف هاى هرز وجين نكند، علف ها زياد شود تا جايى كه زراعتش را فرا گيرد و تباهش گرداند. همچنين كسى كه دنيا دوستى را از دل خود بيرون نكند، دلش را فرا گيرد تا جايى كه مزه آخرت دوستى را احساس نكند. واى بر شما اى دنيا بندگان! مسجدهاى خدا را زندان تن خود كنيد و دل هايتان را سرايى براى پرهيزگارى سازيد و دل هاى خود را جايگاه شهوت ها نكنيد.

۲۲۰۳۷.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : لا تُدرِكونَ شَرَفَ الآخِرَةِ إلاّ بِتَركِ ما تُحِبُّونَ ، فلا تَنتَظِروا بِالتَّوبَةِ غَدا ؛ فإنّ دُونَ غَدٍ يَوما و لَيلَةً ، قَضاءُ اللّهِ فيهِما يَغدو و يَروحُ . ^۱

۲۲۰۳۸.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنَّ صِغارَ الخَطايا و مُحَقَّراتِها لَمِن مَكائدِ إبليسَ ، يُحَقِّرُها لَكُم و يُصَغِّرُها في أعيُنِكُم ، فتَجتَمِعُ فتَكثُرُ و تُحيطُ بِكُم . ^۲

۲۲۰۳۹.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّ المِدحَةَ بِالكِذبِ و التَّزكِيَةَ في الدِّينِ لَمِن رأسِ الشُّرورِ المَعلومَةِ ، و إنّ حُبَّ الدُّنيا لَرأسُ كُلِّ خَطيئَةٍ . ^۳

۲۲۰۴۰.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : لَيسَ شَيء أبلَغَ في شَرَفِ الآخِرَةِ و أعوَنَ على حَوادِثِ الدُّنيا مِن الصَّلاةِ الدائمَةِ ، و لَيس شَيءٌ أقرَبَ إلَى الرَّحمنِ مِنها ، فدُومُوا علَيها ، و استَكْثِروا مِنها ، و كُلُّ عَملٍ صالِحٍ يُقَرِّبُ إلَى اللّهِ فالصَّلاةُ أقرَبُ إلَيهِ و آثَرُ عِندَهُ . ^۴

۲۲۰۴۱.عنه عليه السلام :بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّ كُلَّ عَمَلِ المَظلومِ الّذي لَم يَنتَصِرْ بِقَولٍ و لا فِعلٍ و لا حِقدٍ هُو في مَلَكوتِ السَّماءِ عَظيمٌ ، أيُّكُم رأى نُورا اسمُهُ ظُلمَةٌ أو ظُلمَةً اسمُها نُورٌ ؟! كذلكَ لا يَجتَمِعُ لِلعَبدِ أنْ يَكونَ مُؤمِنا كافِرا ، و لا مُؤثِرا لِلدُّنيا راغِبا في الآخِرَةِ . و هَل زارِعُ شَعيرٍ يَحصِدُ قَمحا ؟ أو زارِعُ قَمحٍ يَحصِدُ شَعيرا ؟! كذلكَ يَحصِدُ كُلُّ عَبدٍ في الآخِرَةِ ما زَرَعَ ، و يُجزى بما عَمِلَ . ^۵

۲۲۰۳۷.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، به شرف آخرت نرسيد، مگر با رها كردن آنچه دوست داريد.پس در انتظار توبه فردا مباشيد؛ زيرا تا فردا [فقط] يك روز و شب است و قضاى خداوند در اين شب و روز رفت و آمد مى كند.

۲۲۰۳۸.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، گناهان خُرد و كوچك انگاشته از دام هاى شيطان است كه آنها را در نظر شما كوچك و خُرد جلوه مى دهد تا روى هم جمع شوند و فزونى يابند و شما را در ميان گيرند.

۲۲۰۳۹.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، ستايش دروغين و خود ستايى دينى از رئوس بدى هاى شناخته شده است و دنيا دوستى رأس همه گناهان است.

۲۲۰۴۰.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، هيچ چيز مانند نماز هميشگى، رساننده تر به افتخار آخرت و كمك كننده تر در برابر حوادث دنيا نيست و هيچ چيز مانند آن به خداى مهربان نزديك نمى كند. پس بر آن مداومت ورزيد و بر آن بيفزاييد. هر كار نيك و شايسته اى به خدا نزديك مى كند، ليكن نماز به خداوند نزديكتر و نزد او برگزيده تر است.

۲۲۰۴۱.عيسى عليه السلام :به حق بگويمتان، هر كار ستمديده اى كه با گفتار و كردار و كينه ورزى [از ستمى كه در حقّش رفته است] انتقام نگيرد در ملكوت آسمان ، بزرگ است. كدام يك از شما نورى را ديده كه نامش تاريكى باشد يا ظلمتى را كه نامش نور باشد؟ همچنين بنده نمى تواند هم مؤمن باشد و هم كافر، هم دنيا را برگزيند و هم آخرت را بخواهد. آيا جو كار، گندم مى دِرود؟ يا گندم كار، جو درو مى كند؟ همچنين هر بنده اى در آخرت آن دِرَوَد كه كاشته است و متناسب با كردار خويش جزا گيرد.