۲۲۰۷۲.عنه صلى الله عليه و آله :أيُّها النّاسُ ، كأنّ المَوتَ فِيها على غَيرِنا كُتِبَ ، و كأنّ الحَقَّ فِيها على غَيرِنا وَجَبَ ، و كأنَّ الّذي يُشَيَّعُ مِن الأمواتِ سَفْرٌ عَمّا قَليلٍ إلَينا راجِعونَ ، بُيوتُهُم أجداثُهُم ، و نأكُلُ تُراثَهُم كأنّا مُخَلَّدونَ بَعدَهُم ، قَد أمِنّا كُلَّ جائحَةٍ و نَسِينا كُلَّ مَوعِظَةٍ ! طُوبى لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ ، و أنفَقَ مِن مالٍ اكْتَسَبَهُ مِن حَلالٍ مِن غَيرِ مَعصيَةٍ، و رَحِمَ أهلَ الذُّلِّ و المَسكَنَةِ ، و خالَطَ أهلَ الفِقهِ و الحِكمَةِ ، و اتّبَعَ السُّنَّةَ و لَم يَعْدُها إلى بِدعَةٍ ، فأنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ ، و أمسَكَ الفضَلَ مِن قَولِهِ . طُوبى لِمَن حَسُنَت سَريرَتُهُ و طَهُرَت خَليقَتُهُ . ^۱

۲۲۰۷۳.عنه صلى الله عليه و آله :تَيَقَّظُوا بِالعِبَرِ ، و تأهَّبُوا لِلسَّفَرِ ، و تَقَنَّعُوا بِاليَسيرِ ، و تأهَّبُوا لِلمَسيرِ . ^۲

۲۲۰۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! گويى مرگ در اين دنيا براى غير ما رقم خورده و انگار حقّ در آن بر غير ما واجب گشته است و گويى مردگانى كه تشييع مى شوند مسافرانى هستند كه بزودى به سوى ما برمى گردند، خانه هاى آنها گورهايشان است و ميراث آنان را چنان مى خوريم كه گويى پس از آنها جاودانه ايم. از هر بلاى سخت و بنياد كنى خود را ايمن مى پنداريم و هر اندرزى را از ياد برده ايم. خوشا كسى كه عيب خودش او را از پرداختن به عيوب مردم بازدارد و از مالى كه از راه حلال و غير معصيت به دست آورده است، خرج كند و بر بينوايان و مستمندان رحم آورد و با مردمان فهميده و خردمند بياميزد و از سنّت پيروى كند و آن را به بدعت نكشاند و زيادى مالش را انفاق نمايد و زياده گويى زبانش را نگه دارد. خوشا كسى كه نهادش نيكو و سرشتش پاك باشد.

۲۲۰۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :با عبرت ها بيدار شويد و براى سفر آماده گرديد و به اندك قناعت ورزيد و براى حركت حاضر باشيد.

(انظر) بحار الأنوار : 14 / 283 باب 21.

4061

مَواعِظُ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله

الكتاب :

قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ» . ^۱

الحديث :

۲۲۰۷۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما لِي أرى حُبَّ الدُّنيا قَد غَلَبَ على كَثيرٍ مِن النّاسِ ؛ حتّى كأنَّ المَوتَ في هذهِ الدُّنيا على غَيرِهِم كُتِبَ ! ......... أ مَا يَتَّعِظُ آخِرُهُم بأوَّلِهِم ؟! لَقد جَهِلوا و نَسُوا كُلَّ مَوعِظَةٍ في كِتابِ اللّهِ ، و أمِنوا شَرَّ كُلِّ عاقِبَةِ سُوءٍ ! ^۲

۲۲۰۷۱.عنه صلى الله عليه و آله :كُنْ في الدُّنيا كأنَّكَ غَريبٌ أو عابِرُ سَبيلٍ ، و اعدُدْ نَفسَكَ في المَوتى ، و إذا أصبَحتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالمَساءِ ، و إذا أمسَيتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالصَّباحِ ، و خُذْ مِن صِحَّتِكَ لسَقَمِكَ ، و مِن شَبابِكَ لهَرَمِكَ ، و مِن حَياتِكَ لوَفاتِكَ، فإنّكَ لا تَدري ما اسمُكَ غَدا . ^۳

4061

اندرزهاى پيامبر صلى الله عليه و آله

قرآن:

«بگو: من به شما فقط يك اندرز مى دهم كه: دو دو و به تنهايى براى خدا به پا خيزيد، سپس بينديشيد كه رفيق شما هيچ گونه ديوانگى ندارد. او شما را از عذاب سختى كه در پيش است جز هشدار دهنده اى [بيش ]نيست».

حديث :

۲۲۰۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چه شده است كه مى بينم دنيا دوستى بر بسيارى از مردم چيره آمده است تا جايى كه گويى مرگ در اين دنيا براى غير آنان رقم خورده است! ......... آيا به جاى ماندگانشان از رفتگانشان پند نمى گيرند؟! اينان نمى دانند و همه اندرزهاى كتاب خدا را از ياد برده اند و از شرّ هر فرجام بدى آسوده خاطرند!

۲۲۰۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در دنيا چنان باش كه گويى غريبه اى يا رهگذرى هستى، و خودت را در شمار مردگان آر، و چون صبح خويش را آغاز كردى وعده شب به خود مده، و چون شب كردى وعده صبح به خويشتن مده، و از دوران تندرستى ات براى هنگام بيماريت [بهره ]برگير، و از جوانى ات براى پيرى ات، و از زندگى ات براى مرگت؛ زيرا كه نمى دانى فردا چه نام خواهى گرفت [مُرده يا زنده ، دوزخى يا بهشتى].