4067
مَواعِظُ الإمامِ الصّادِقِ عليه السلام
۲۲۱۰۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لِرجُلٍ سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ: إن كانَ اللّهُ تباركَ و تعالى قَد تَكفَّلَ بِالرِّزقِ فاهتِمامُكَ لِما ذا؟! و إن كانَ الرِّزقُ مَقسوما فالحِرصُ لِما ذا ؟! و إن كانَ الحِسابُ حَقّا فالجَمعُ لِما ذا ؟! ۱
۲۲۱۰۱.عنه عليه السلام :اِسمَعوا مِنّي كَلاما هُو خَيرٌ لَكُم مِن الدُّهمِ المُوقَفَةِ : لا يَتَكَلَّمْ أحَدُكُم بِما لا يَعنيهِ ، وَ لْيَدَعْ كَثيرا مِن الكَلامِ فيما يَعنيهِ . ۲
۲۲۱۰۲.عنه عليه السلامـ لِجابِرٍ ، لَمّا سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ: يا جابِرُ ، اِجعَلِ الدُّنيا مالاً أصَبتَهُ في مَنامِكَ ثُمّ انتَبَهتَ و لَيسَ مَعَكَ مِنهُ شَيءٌ ، هَل هُو إلاّ ثَوبٌ تَلبَسُهُ فتُبلِيهِ أو طَعامٌ يَعودُ بَعدُ إلى ما تَعلَمُ ؟! فالعَجَبُ لِقَومٍ حُبِسَ أوَّلُهُم عَن آخِرِهِم ، ثُمّ نُودِيَ فِيهِم بِالرَّحيلِ و هُم في غَفلَةٍ يَلعَبونَ ! ۳
(انظر) الوصيّة : باب 4021. بحار الأنوار : 78 / 190 باب 23 ، و ص279 باب 24.
4067
اندرزهاى امام صادق عليه السلام
۲۲۱۰۰.امام صادق عليه السلامـ به مردى كه تقاضاى پندى كرد ـفرمود : اگر خداوند تبارك و تعالى روزى [رساندن ]را به عهده گرفته است، پس غم روزى خوردن تو از بهر چيست؟! و اگر روزى قسمت شده است ، پس حرص چه معنا دارد؟! و اگر حسابرسى راست است، پس گرد آوردن [مال و ثروت ]چيست؟!
۲۲۱۰۱.امام صادق عليه السلام :سخنى از من بشنويد كه آن براى شما بهتر از اسبان خاكسترى رنگ است كه دست و پاهايشان خطوط سياه دارد: هيچ يك از شما سخن بيهوده نگويد و از پُر گفتن سخنان مفيد هم خوددارى ورزد.
۲۲۱۰۲.امام صادق عليه السلامـ به جابر كه از ايشان اندرزى خواست ـفرمود : اى جابر! دنيا را [چونان ]مالى بدان كه در عالم خواب به دست مى آورى و چون بيدار مى شوى چيزى از آن نيست . آيا نصيب تو از دنيا چيزى جز همان جامه اى است كه مى پوشى و كهنه اش مى كنى، يا همان خوراكى است كه[مى خورى و سپس] به آن تبديل مى شود كه خود مى دانى؟! پس، شگفت از مردمى است كه اوّلين هاى آنان از آخرين هايشان گرفته شده اند (از ميان آنان رفته اند) و آنگاه در ميان ايشان بانگ رحيل سر داده شده است، ليكن همچنان بى خبر، سرگرم بازى اند.