389
ميزان الحكمه ج 13

۲۲۴۱۳.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ فيما كَتَبَ إلى سَعدِ الخَيرِ ـ: إنّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ يَقِي بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ ، و يُجَلِّي بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ و جَهلَهُ ، و بِالتَّقوى نَجا نُوحٌ و مَن مَعهُ في السَّفينَةِ ، و صالِحٌ و مَن مَعهُ مِن الصّاعِقَةِ ، و بِالتَّقوى فازَ الصّابِرونَ ، و نَجَتْ تِلكَ العُصَبُ مِن المَهالِكِ . ۱

۲۲۴۱۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَنِ اعتَصمَ باللّهِ بتَقواهُ عَصَمَهُ اللّهُ ، و مَن أقبَلَ اللّهُ عليهِ و عَصَمَهُ لَم يُبالِ لَو سَقَطَتِ السَّماءُ علَى الأرضِ ، و إنْ نَزلَتْ نازِلَةٌ على أهلِ الأرضِ فشَمِلَهُم بَلِيَّةٌ كانَ في حِرزِ اللّهِ بِالتَّقوى مِن كُلِّ بَلِيَّةٍ ، أ لَيسَ اللّهُ تعالى يَقولُ : «إنّ المُتَّقِينَ في مَقامٍ أمِينٍ»۲ ؟! ۳

۲۲۴۱۵.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ أن يُحَوِّلَهُ عمّا يَكرَهُ إلى ما يُحِبُّ ، و يَرزُقَهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ . ۴

(انظر) الدنيا : باب 1267 ، الرزق : باب 1490.

۲۲۴۱۳.امام باقر عليه السلامـ در نامه خود به سعد الخير ـنوشت : خداوند عزّ و جلّ به واسطه تقوا آنچه را كه عقل بنده به آن نمى رسد، از وى دور مى گرداند و به وسيله تقوا كورى و نادانى او را برطرف مى سازد. به كمك تقوا بود كه نوح و كسانى كه با او در كشتى بودند نجات يافتند و صالح و پيروانش از صاعقه رستند و با تقواست كه شكيبايان كامياب شدند و آن گروه ها از مهلكه ها رهايى يافتند.

۲۲۴۱۴.امام صادق عليه السلام :هر كه با تقوا داشتن از خدا به او پناه برد، خداوند او را نگه دارد و هر كس كه خداوند به او رو كند و نگه دارش باشد، وى را از افتادن آسمان بر زمين باكى نباشد و اگر بر اهل زمين بلايى فرود آيد و همگان را در بر گيرد، او به سبب تقوا از هر بلايى در امان ماند، مگر نه اينكه خداوند متعال مى فرمايد: «براستى كه پرهيزگاران در جايگاهى امن هستند»!

۲۲۴۱۵.امام صادق عليه السلام :خداوند براى كسى كه از او پروا دارد ضمانت كرده است كه هر ناخوشايندى را براى او به آنچه خوشايندش مى باشد تغيير دهد و از جايى كه گمانش را هم نمى برد روزيش رساند.

1.الكافي : ۸/۵۲/۱۶.

2.. الدخان : ۵۱ .

3.بحار الأنوار: ۷۰/۲۸۵/۸.

4.. بحار الأنوار: ۷۰/۲۸۵/۸.


ميزان الحكمه ج 13
388

۲۲۴۰۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ لأبي ذرٍّ لمّا اُخرِجَ إلَى الرَّبَذَةِ ـ: يا أبا ذرٍّ ، إنّكَ غَضِبتَ للّهِ ، فارْجُ مَن غَضِبتَ لَهُ ......... و لَو أنّ السَّماواتِ و الأرَضِينَ كانَتا على عَبدٍ رَتقا ، ثُمّ اتَّقَى اللّهَ لَجَعَلَ اللّهُ لَهُ مِنهُما مَخرَجا ! لا يُؤنِسَنَّكَ إلاّ الحَقُّ ، و لا يُوحِشَنَّكَ إلاّ الباطِلُ . ۱

۲۲۴۱۰.عنه عليه السلام :مَنِ اتَّقى اللّهَ سبحانَهُ جَعَلَ لَهُ مِن كُلِّ هَمٍّ فَرَجا ، و مِن كُلِّ ضِيقٍ مَخرَجا . ۲

۲۲۴۱۱.عنه عليه السلام :مَن أخَذَ بِالتَّقوى عَزَبَت ۳ عنهُ الشَّدائدُ بَعدَ دُنُوِّها ، و احلَولَت لَهُ الاُمورُ بَعدَ مَرارَتِها ، و انفَرَجَت عَنهُ الأمواجُ بَعدَ تَراكُمِها ، و أسهَلَت لَهُ الصِّعابُ بَعدَ إنصابِها ۴ . ۵

۲۲۴۱۲.عنه عليه السلام :اِعلَموا أنّهُ «مَن يَتَّقِ اللّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجا» مِن الفِتَنِ ، و نُورا مِن الظُّلَمِ ، و يُخَلِّدْهُ فيما اشتَهَت نَفسُهُ ، و يُنزِلْهُ مَنزِلَ الكَرامَةِ عِندَهُ ، و في دارٍ اصطَنَعَها لِنَفسِهِ ، ظِلُّها عَرشُهُ ، و نُورُها بَهجَتُهُ ، و زُوّارُها مَلائكَتُهُ ، و رُفَقاؤها رُسُلُهُ . ۶

۲۲۴۰۹.امام على عليه السلامـ به ابوذر هنگام تبعيدش به ربذه ـفرمود : اى ابوذر! تو براى خدا خشم گرفتى. بنا بر اين به همان كسى كه براى او خشم گرفتى اميدوار باش ......... و اگر آسمانها و زمين ها به روى بنده اى بسته شوند و آن بنده تقواى خدا پيشه كند، خداوند از ميان آنها راه خروجى برايش قرار دهد! چيزى جز حقّ با تو مأنوس نشود، و چيزى جز باطل تو را نهراساند.

۲۲۴۱۰.امام على عليه السلام :هركه از خداوند سبحان پروا كند، خداوند او را از هر غمى برهاند و از هر تنگنايى برون برد.

۲۲۴۱۱.امام على عليه السلام :هركه به تقوا چنگ زند، سختى هايى كه به او نزديك شده اند از وى دور شوند و كارها بعد از تلخ شدن بر او شيرين گردند و موج هايى كه در برابرش متراكم شده اند، كنار روند و دشوارى هايى كه او را به رنج افكنده اند، آسان شوند.

۲۲۴۱۲.امام على عليه السلام :بدانيد كه هر كس از خدا پروا كند خداوند برايش راه خروجى از فتنه ها و نورى در تاريكى ها قرار دهد و او را در آنچه خواسته است (بهشت) جاودانه گرداند و در منزل كرامت خود و در سرايى كه براى خودش برگزيده است، جاى دهد؛ منزل و سرايى كه سقف آن عرش خداست و نورش جمال و بهجت او و زائرانش فرشتگان او و ساكنانش پيامبران او.

1.. نهج البلاغة : الخطبة ۱۳۰.

2.غرر الحكم : ۸۸۴۷.

3.عَزَب يَعزُب : إذا أبعد (النهاية : ۳/۲۲۷) .

4.النَصَبُ : التعب (لسان العرب : ۱/۷۵۸) .

5.نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۸.

6.نهج البلاغة : الخطبة ۱۸۳.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 13
    سایر پدیدآورندگان :
    شيخي، حميد رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 413015
صفحه از 608
پرینت  ارسال به