۲۱۷۸۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ أعطاكُم ثُلُثَ أموالِكُم عِندَ وَفاتِكُم زِيادَةً في أعمالِكُم . ^۱

۲۱۷۸۸.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ اللّهَ تعالى تَصَدَّقَ علَيكُم عِندَ وَفاتِكُم بِثُلُثِ أموالِكُم ؛ زِيادَةً لَكُم في أعمالِكُم . ^۲

۲۱۷۸۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن لَم يُوصِ عِندَ مَوتِهِ لِذَوي قَرابَتِهِ مِمَّن لا يَرِثُهُ فَقد خَتَمَ عَمَلَهُ بمَعصِيَةٍ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 13 / 354 باب 4.

4026

أدَبُ الوَصِيَّةِ

الكتاب :

وَ وَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَ يَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ * أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِي قَالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ إِلها وَاحِدا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ» . ^۴

۲۱۷۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ، براى افزونى [ثواب ]اعمال شما، [اجازه انفاق و تصرّف در ]يك سوم اموالتان را هنگام وفات به شما عطا فرموده است.

۲۱۷۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال يك سوم اموال شما را هنگام وفاتتان به شما تفضّل كرده است، تا بدين وسيله بر [ثواب ]اعمال شما بيفزايد.

۲۱۷۸۹.امام باقر عليه السلام :هر كس هنگام مرگ خود براى خويشاوندانش كه از او ارث نمى برند وصيّت نكند عمل خود را به معصيتى ختم كرده است.

4026

روش وصيّت كردن

قرآن:

«و ابراهيم و يعقوب پسران خود را به همان [آيين ]وصيّت كردند [و هر دو در وصيّت خود چنين گفتند] : اى پسران من! خداوند براى شما اين دين را برگزيد، پس البته نبايد جز مسلمان بميريد. آيا وقتى كه يعقوب را مرگ فرا رسيد، حاضر بوديد؟ هنگامى كه به پسران خود گفت: پس از من چه را خواهيد پرستيد؟ گفتند: معبود تو و معبود پدرانت، ابراهيم و اسماعيل و اسحاق، معبودى يگانه را مى پرستيم و در برابر او تسليم هستيم».

4025

الوَصِيَّةُ

الكتاب :

كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَ الأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّا عَلَى الْمُتَّقِينَ» . ^۱

الحديث :

۲۱۷۸۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :الوَصِيَّةُ حَقٌّ على كُلِّ مُسلمٍ . ^۲

۲۱۷۸۳.عنه صلى الله عليه و آله :المَحرومُ مَن حُرِمَ الوَصيَّةَ . ^۳

۲۱۷۸۴.عنه صلى الله عليه و آله :ما حَقُّ امرئٍ مُسلمٍ لَهُ شَيءٌ يُريدُ أن يُوصِيَ فيهِ يَبِيتُ لَيلَتَينِ إلاّ وَصيَّتُهُ مَكتوبَةٌ عِندَهُ . ^۴

۲۱۷۸۵.عنه صلى الله عليه و آله :ما يَنبَغي لامرئٍ مُسلمٍ أن يَبِيتَ لَيلَةً إلاّ و وَصيَّتُهُ تَحتَ رأسِهِ . ^۵

۲۱۷۸۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن ماتَ على وَصيَّةٍ ماتَ على سَبيلٍ و سُنَّةٍ ، و ماتَ على تُقىً و شَهادَةٍ ، و ماتَ مَغفورا لَهُ . ^۶

4025

وصيّت

قرآن:

«بر شما مقرّر شده است كه چون يكى از شما را مرگ فرا رسد، اگر مالى بر جاى گذارد، براى پدر و مادر و خويشاوندان [خود ]به طور پسنديده وصيت كند. [اين كار ]حقّى است براى پرهيزگاران».

حديث :

۲۱۷۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وصيّت كردن وظيفه هر مسلمانى است.

۲۱۷۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :محروم [از رحمت خدا ]كسى است كه از وصيّت كردن محروم شود.

۲۱۷۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مسلمانى كه مالى دارد و مى خواهد در آن وصيّت كند، حق ندارد دو شب را سپرى كند مگر اينكه وصيّتش نوشته شده نزد او باشد.

۲۱۷۸۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر هيچ مسلمانى سزاوار نيست كه شبى را سپرى كند، مگر اينكه وصيّتش زير سرش باشد.

۲۱۷۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس با وصيّتى بميرد، بر راه و سنّت [پيامبر صلى الله عليه و آله ]و بر پرهيزگارى و شهادت ، مرده و آمرزيده گشته است.