۲۲۰۰۰.عنه عليه السلام :طُوبى لِلمُتَواضِعينَ في الدُّنيا، اُولئكَ يَرِثُونَ مَنابِرَ المُلكِ يَومَ القِيامَةِ . ^۱

۲۲۰۰۱.عنه عليه السلام :يا عَبيدَ السُّوءِ ، تَلُومونَ النّاسَ علَى الظَّنِّ و لا تَلُومونَ أنفُسَكُم علَى اليَقينِ ؟! ^۲

۲۲۰۰۲.عنه عليه السلام :يا عَبيدَ الدُّنيا ، تَحلِقونَ رُؤوسَكُم ، و تُقَصِّرونَ قُمُصَكُم ، و تُنَكِّسونَ رُؤوسَكُم ، و لا تَنزِعونَ الغِلَّ ^۳ مِن قُلوبِكُم ؟! ^۴

۲۲۰۰۳.عنه عليه السلام :يا عَبيدَ الدُّنيا ، مَثَلُكُم كمَثَلِ القُبورِ المُشَيَّدةِ ؛ يُعجِبُ النّاظِرَ ظَهرُها ، و داخِلُها عِظامُ المَوتى ، مَملُوءةً خَطايا . ^۵

۲۲۰۰۴.عنه عليه السلام :يا عَبيدَ الدُّنيا ، إنّما مَثَلُكُم كمَثَلِ السِّراجِ؛ يُضِيءُ لِلنّاسِ و يُحرِقُ نَفسَهُ ! ^۶

۲۲۰۰۵.عنه عليه السلام :يا بَني إسرائيلَ ، زاحِموا العُلَماءَ في مَجالِسِهِم و لَو حَبْوا علَى الرُّكَبِ ^۷ ؛ فإنّ اللّهَ يُحيي القُلوبَ المَيتَةَ بنُورِ الحِكمَةِ كما يُحيي الأرضَ المَيتَةَ بِوابِلِ المَطرِ . ^۸

۲۲۰۰۰.عيسى عليه السلام :خوشا به حال فروتنانِ در دنيا! آنانند كه در روز قيامت تختهاى پادشاهى را به ارث مى برند.

۲۲۰۰۱.عيسى عليه السلام :اى بندگان بد! مردم را بر اساس گمان سرزنش مى كنيد و خود را با آنكه يقين [به بدى خويش ]داريد سرزنش نمى كنيد؟!

۲۲۰۰۲.عيسى عليه السلام :اى بندگان دنيا! سرهايتان را مى تراشيد و پيراهن هاى كوتاه مى پوشيد و سر به زير مى افكنيد، اما كينه و ناخالصى را از دل هايتان نمى زداييد؟!

۲۲۰۰۳.عيسى عليه السلام :اى بندگان دنيا! حكايت شما حكايت گورهاى آراسته است كه بيرونشان بيننده را خوش مى آيد و درونشان استخوان هاى مردگان است؛ و آكنده از خطاها و گناهان.

۲۲۰۰۴.عيسى عليه السلام :اى بندگان دنيا! حكايت شما در حقيقت حكايت چراغ است كه به مردم نور مى دهد، اما خودش را مى سوزاند.

۲۲۰۰۵.عيسى عليه السلام :اى بنى اسرائيل! حتّى اگر شده با سينه خيز رفتن، خود را به مجالس علما و دانشمندان برسانيد؛ زيرا كه خداوند دل هاى مرده را با نور حكمت زنده مى كند، همان گونه كه زمينِ مرده را با باران تند زنده مى گرداند.

۲۱۹۹۶.عنه عليه السلام :اِنتَفِعوا بِبَيانِ اللّهِ ، و اتَّعِظوا بمَواعِظِ اللّهِ ، و اقبَلوا نَصيحَةَ اللّهِ . ^۱

(انظر) الوصيّة: باب 4011 ، 4012 ، 4013 ، 4015 .

4060

مَواعِظُ عيسى عليه السلام

الكتاب :

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدَا مَا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهيدٌ» . ^۲

الحديث :

۲۱۹۹۷.عيسى عليه السلام :طُوبى لِلمُتَراحِمينَ ، اُولئكَ هُمُ المَرحومونَ يَومَ القِيامَةِ . ^۳

۲۱۹۹۸.عنه عليه السلام :طُوبى لِلمُصلِحينَ بَينَ النّاسِ ، اُولئكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القِيامَةِ . ^۴

۲۱۹۹۹.عنه عليه السلام :طُوبى لِلمُطَهَّرَةِ قُلوبُهُم ، اُولئكَ يَزُورونَ اللّهَ يَومَ القِيامَةِ . ^۵

۲۱۹۹۶.امام على عليه السلام :از بيان خداوند بهره مند شويد و از اندرزهاى خدا پند گيريد و نصيحت خدا را بپذيريد.

4060

اندرزهاى عيسى عليه السلام

قرآن:

«من به آنان جز آنچه تو فرمانم داده بودى نگفتم [اينكه ]خدا را كه پروردگار من و پروردگار شماست بپرستيد و من تا زمانى كه در ميانشان بودم برايشان گواه بودم و چون مرا ميراندى، تو خود نگهبان عقيده شان گشتى و تو بر هر چيزى گواهى».

حديث :

۲۱۹۹۷.عيسى عليه السلام :خوشا به حال رحم كنندگان به يكديگر! آنانند كه در روز قيامت مورد رحمت قرار مى گيرند.

۲۱۹۹۸.عيسى عليه السلام :خوشا آنان كه ميان مردم صلح و آشتى برقرار مى سازند! آنانند كه در روز قيامت مقرّبند.

۲۱۹۹۹.عيسى عليه السلام :خوشا آنان كه دلهايشان پاك است! آنانند كه در روز قيامت خدا را ديدار مى كنند.