497
ميزان الحكمه ج 13

4143

إيذاءُ الوالِدَينِ

الكتاب :

وَ قَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَ لاَ تَنْهَرْهُمَا وَ قُلْ لَهُمَا قَوْلاً كَرِيما» . ۱

الحديث :

۲۲۶۷۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مِن الكَبائرِ شَتمُ الرّجُلِ والِدَيهِ ، يسبُّ الرّجُلُ أبا الرّجُلِ فيسبُّ أباهُ ، و يسبُّ اُمَّهُ فيسبُّ اُمَّهُ . ۲

۲۲۶۷۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ أبي نَظَرَ إلى رجُلٍ و مَعَهُ ابنُهُ يَمشي و الابنُ مُتَّكِئٌ على ذِراعِ الأبِ ، قالَ : فما كَلَّمَهُ أبي عليه السلام مَقتا لَهُ حتّى فارَقَ الدُّنيا . ۳

۲۲۶۷۶.عنه عليه السلامـ في قولِهِ تعالى:«فَلا تَقُلْ لَهُما اُفٍّ»ـ: هُو أدنَى الأذى حَرَّمَ اللّهُ فما فَوقَهُ . ۴

4143

آزردن پدر و مادر

قرآن:

«و پروردگارت مقرّر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر احسان كنيد. اگر يكى از آن دو يا هر دو، در كنار تو به سالمندى رسيدند، به آنها [حتى ]افّ مگو و به آنان پرخاش مكن و با ايشان به شايستگى سخن گوى».

حديث :

۲۲۶۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از گناهان كبيره است كه انسان پدر و مادر خود را دشنام دهد، [به اين صورت كه ]انسان پدر كسى را دشنام دهد و او هم متقابلاً پدر وى را دشنام دهد، يا مادر كسى را دشنام دهد و در نتيجه آن شخص هم مادر وى را دشنام گويد.

۲۲۶۷۵.امام باقر عليه السلام :پدرم مردى را ديد كه با پسرش راه مى رفت و پسر به دست پدرش تكيه داده بود. پدرم عليه السلام از آن پسر چندان ناراحت شد، كه تا زنده بود با او سخن نگفت.

۲۲۶۷۶.امام باقر عليه السلامـ در تفسير آيه «و به آن دو اُفّ مگو» ـفرمود : اين كمترين آزردن است كه خداوند آن را و هرچه را بالاتر از آن است حرام كرد.

1.. الإسراء : ۲۳.

2.كنز العمّال : ۴۵۴۵۵.

3.. الكافي : ۲/۳۴۹/۸.

4.بحار الأنوار : ۷۴/۷۸/۷۶.


ميزان الحكمه ج 13
496

۲۲۶۷۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :قالَ موسَى بنُ عِمرانَ : يا رَبِّ ، أوصِني . قالَ : اُوصِيكَ بِي ، قالَ : فقالَ : رَبِّ أوْصِني . قال : اُوصِيكَ بِي ـ ثَلاثا ـ قالَ : يا رَبِّ ، أوصِني . قالَ : اُوصِيكَ باُمِّكَ ، قالَ : يا رَبِّ ، أوصِني . قالَ : اُوصِيكَ باُمِّكَ ، قالَ : يا رَبِّ ، أوصِني . قالَ : اُوصِيكَ بأبِيكَ . ۱

۲۲۶۷۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :جاءَ رجُلٌ إلَى النَّبيِّ صلى الله عليه و آله فقالَ : يا رسولَ اللّهِ ، مَن أبَرُّ ؟ قالَ : اُمَّكَ ، قالَ : ثُمّ مَن ؟ قالَ : اُمَّكَ ، قالَ : ثُمَّ مَن ؟ قالَ : اُمَّكَ ، قالَ : ثُمّ مَن ؟ قالَ : أباكَ . ۲

۲۲۶۷۳.بصائر الدرجات عن إبراهيم بن مهزمٍ :خَرَجتُ مِن عِندِ أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام لَيلَةً مُمسِيا فأتَيتُ مَنزِلي بِالمَدينَةِ و كانَت اُمِّي مَعي ، فوَقَعَ بَيني و بَينَها كَلامٌ فأغلَظتُ لَها .
فلَمّا أن كانَ مِن الغَدِ صَلَّيتُ الغَداةَ و أتَيتُ أبا عبدِ اللّهِ عليه السلام ، فلَمّا دَخَلتُ علَيهِ فقالَ لي مُبتَدئا : يا أبا مهزمٍ ، مالَكَ و لِلوالِدَةِ أغلَظتَ في كلامِها البارِحَةَ ؟! أ ما عَلِمتَ أنّ بَطنَها مَنزِلٌ قَد سَكَنتَهُ ، و أنّ حِجرَها مَهدٌ قَد غَمَزتَهُ ، و ثَديَها وِعاءٌ قد شَرِبتَهُ ؟ ! قالَ : قلتُ : بلى ، قالَ : فلا تَغلُظْ لَها . ۳

۲۲۶۷۱.امام باقر عليه السلام :موسى بن عمران عرض كرد: پروردگار من! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره خودم سفارش مى كنم. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره خودم سفارش مى كنم . اين جمله را سه بار فرمود. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود : تو را درباره مادرت سفارش مى كنم. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره مادرت سفارش مى كنم. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره پدرت سفارش مى كنم.

۲۲۶۷۲.امام صادق عليه السلام :مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: اى رسول خدا! به چه كسى نيكى كنم؟ فرمود: به مادرت. عرض كرد: سپس به چه كسى؟ فرمود: به مادرت. عرض كرد: بعد از او به چه كسى؟ فرمود: به مادرت. عرض كرد: سپس به چه كسى؟ فرمود: به پدرت.

۲۲۶۷۳.بصائر الدرجاتـ به نقل از ابراهيم بن مهزم ـ: شبى دير وقت از حضور امام صادق عليه السلام به منزل خود در مدينه رفتم. مادرم با من زندگى مى كرد. ميان من و او بگو مگويى شد و من نسبت به او تندى كردم.
صبح كه شد نماز را خواندم و خدمت حضرت صادق عليه السلام رفتم. چون وارد شدم بى مقدّمه به من فرمود: اى ابا مهزم! چرا ديشب به مادرت درشت گويى كردى؟! مگر نمى دانى كه شكم او منزلى بود كه در آن آرام گرفته بودى و دامنش گهواره اى بود كه در آن مى غنودى و پستانش ظرفى بود كه از آن مى نوشيدى؟! عرض كردم: چرا. فرمود: پس با او درشتى مكن.

1.مشكاة الأنوار : ۲۸۱/۸۴۸ .

2.الكافي : ۲/۱۵۹/۹.

3.بصائر الدرجات : ۲۴۳/۳.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 13
    سایر پدیدآورندگان :
    شيخي، حميد رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 388857
صفحه از 608
پرینت  ارسال به