(28) الآدميّ بنيان الرّب ملعون من هدمه.۱آدمى پرورده خاصّ خداست. ملعون است آن كس كه وجود او [را] خراب كند.
آدمى چون بناى بيچون است-هركه سازد خراب، ملعون است
(29) اطلبوا الحوائج من حسان الوجوه.۲حوائج از خوب رويان طلبيد تا مراد يابيد.
حاجت از مردم نكو رو خواه-تا مرادت دهند بى اكراه
(30) الإيمان نصفان نصفه صبر ونصفه شكر.۳ايمان دو نيمه است، نيمه اى صبر و نيمه اى شكر.
هست ايمان دو نيمه، اى مولى-شكر نعما و صبر در بلوى
(31) لاتؤذوا جاركم ببخار قدركم.۴همسايه خويش را به بوى ديگ خود مرنجانيد.
از طعام خود اب گران مايه-چشان طعمه اى به همسايه
1.حديثى بدين عبارت در جوامع روايى پيدا نشد.
2.در كنز العمال، ج۶، ص۵۲۰، ح۱۶۸۱۱، با اين عبارت آمده:«اطلبوا الحوائج عند حسان الوجوه»؛ نيز در مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، على بن ابى بكر هيثمى، ج۸، ص۱۹۵، دارالكتب العلمية، بيروت، ۱۴۰۸هـ، با اين عبارت آمده:« اطلبوا الحوائج إلى حسان الوجوه».
3.ر.ك: كنز العمال، ج۱، ص۳۶، ح۶۱ والدر المنثور، ج۱، ص۶۶، در هر دو منبع با اين عبارت آمده:«الإيمان نصفان ونصف فى الصبر ونصف فى الشكر».
