(۲۶)
القناعة كنه لايفنى^۱
اى برادر قناعتى بگزين-تا نبينى ز حرص خود رنجى
زآنكه سيرى نمى شود هرگز-(جز قناعت كه باشدت گنجى
(۲۷)
حبّ الدّنيا رأس كلّ خطيئة
مال دنيا دليل نقصان است-بلكه در دوستيش عصيان است
زآنكه پيغمبر اين چنين فرمود-(حبّ دنيا سر گناهان است
( ۲۸)
عزّ الدّنيا بالمال وعزّ الآخرة بالأعمال
عزّ دنيا ترا به مال بود-عزّ عقبا بود هم از اعمال
در دو عالم چه عزّتش باشد؟-هر كه مالش نباشد و اعمال
(۲۹)
الدّنيا مزرعة الآخرة
هست دنيا مثال مزرعه اى-كه درو تخم نيكو[ى] كارند
هرچه كارند بدروند آخر-گر پى آخرت نگه دارند
(۳۰)
الدّنيا قنطره فاعبروها ولا تعمروها
هست دنيا مثال قنطره اى-به مرادى زيادتش مكنيد
چون درو جاى ايستادن نيست-بگذريد و عمارتش مكنيد
(۳۱)
منهومان لايشبعان: منهوه بالمال ومنهوه بالعلم^۲
دو گرسنه اند در جهان پيوست-كه نگردند سير، در همه حال
آن يكى گرسنه است در پى علم-وين يكى گرسنه است در پى مال