(۳۲)
الغنى غناء القلب لاغناء المال
اى برادر غنا غناى دلست-نه كه او مال سرورى دارد
هر كه را دل قوى و مالش نيست-به حقيقت توانگرى دارد
(۳۳)
البخيل لايدخل الجنّة وإن كان عابدا والسّخيّ لايدخل النار وإن كان فاسقا
نرود در بهشت مرد بخيلگرچه باشد هميشه در طاعت
روى دوزخ نبيند آن مفسدكه سخاوت بود ورا عادت
(۳۴)
ترك الدّنيا رأس كلّ عبادة
ذوق طاعت نيابد آن در دل-هر كه او را محبّت دنياست
ترك دنيا بگير و فارغ شو-ترك دنيا سر عبادت هاست
(۳۵)
سيّد القوم خادمهم
هر كه او مهتر است بر قومى-غم ايشان خورد به خير و به شر
به حقيقت چو بنگرى، باشد-مهتر قوم خادم كهتر
(۳۶)
أكرم الضّيف ولو كان كافرا
رو گرامى شمار مهمان را-گرچه باشد چو كافرى مطلق
زآنكه اندر زمانه مشهور است-كه بود ميهمان ز هديه حق
(۳۷)
شرّ الناس من أكل وحده
هر كه تنها خورد طعام و شراب-بدترين بدان خلق خداست
وآنكه پيوسته مى خورد با خلق-از كرم در زمانه بى همتاست