دقّت در موارد اختلاف، نشان مى دهد كه در موارد زيادى، روايت از خود مصدر نقل نشده؛ بلكه به واسطه كتاب، مصدر ديگرى آورده شده است. چرا كه آنچه در نسخه بوده، بيشتر با مصدر واسطه تطبيق داشته است . به علاوه، در مواردى ديده مى شود كه به همان ترتيب و با همان كلماتى كه روايات در مصدرِ واسطه چيده شده ، در نسخه ما نيز به همان ترتيب و يا قريب به آن، ذكر شده است . لذا ما نيز موارد اختلاف را فقط نسبت با خود مصدر واسطه آورده ايم و اگر پس از يافتن مصدر اصلى روايت را در آن يافته ايم، اختلافها را با هر دو مصدر ذكر كرده ايم و به هر طريق منظور مصدر (در پاورقى)، همان كتاب يا كتابهايى است كه در انتهاى روايت به عنوان مصدر ذكر مى شود و اگر در كروشه ها مواردى از مصدر اضافه مى شود، منظورْ تمام مصادرى است كه در پايان روايت معرّفى مى گردد .
البته بنا بر آنچه يافت شده، مصادر واسطه در تمام موارد، تنها دو كتاب «كشف الغمّه» و «مناقب آل أبى طالب» است كه معمولاً هرجا در كنار نام مصدر اصلى، نام يكى از اين دو كتاب آورده شده ، روايت از همين دو كتاب نقل شده است .
شايان ذكر است كه بسيارى از روايات ، غير از مصدر و يا مصادر ذكر شده، مصادر ديگرى هم دارد؛ امّا به جهت آنكه ما درصدد ذكر موارد اختلاف با خود مصدرى بوده ايم كه به حسب ظاهر ، روايت از آن آورده شده است، در بيشتر موارد، تنها به ذكر همان مصدر اكتفا نموده ايم.
كثرت اختلاف نسخه با مصدر، باعث شد روشى اتخاذ كنيم كه