1.السيّد محسن الرضوى المشهدى / كمال الدين بن رضى الدين محمّد بن فادشاه القمى المشهدى ، اجازت يافته از محمّد بن على بن أبى جمهور الأحسائى به تاريخ ۱۵ ذى القعده ى ۸۹۷ به اجازه اى كه در بحار (ج ۱۰۸ ص ۳ ـ ۱۳) مضبوط است. (نگر : إحياء الداثر ، ص ۲۰۰) .

2.محمّد بن على بن إبراهيم الأحساوى / شيخ حرّ عاملى گويد : «الشيخ محمّد بن أبي جمهور الأحسائي . كان عالما فاضلاً راوية ، له كتب منها كتاب غوالى اللآلى ، كتاب الأحاديث الفقهية على مذهب الإمامية ، كتاب معين المعين ، شرح الباب الحادى عشر ، كتاب زاد المسافرين في أصول الدين ؛ وله مناضرات مع المخالفين كمناظرة الهروى وغيرها ، و ... ؛ ويأتى ابن على بن ابراهيم بن أبى جمهور ، وهو الأصح» (أمل الآمل ، ج ۲ ، ص ۲۵۳) .

3.غوالى اللئالى / حديثنامه مشهور محمّد بن على بن ابراهيم بن ابى جمهور الشيبانى الاحسائى است. در باره آن نگر : عوالى اللئالى العزيزيّة ، تحقيق الشيخ مجتبى العراقى ، ج ۱ ، ص ۳۱ به بعد.. درباره نام آن اختلاف كرده اند كه به عين مهمله است يا معجمه ، و قول اخير مشهور است ؛ جز آنكه محدّث نورى مصرّ بر اهمال (ضبط به عين مهمله) است. نگر : الذريعة ، ج ۱۶ ، ص ۷۱ .

4.م ظهير الدين إبراهيم بن الحسين الحسني الهمداني / «هو المعروف بميرزا إبراهيم الهمداني ؛ كان فاضلاً حكيما له تأليفات منها : حاشية على إلهيّات الشفاء ؛ وكان مخلوطا مربوطا مع شيخنا البهائي ـ طاب ثراه ـ بينهما مكاتبات لطيفة ـ رحمه اللّه تعالى ـ ؛ منه رحمه الله . مى افزايم : وى به سال ۱۰۲۵ يا ۱۰۲۶ ه . ق . درگذشته است . (نگر : أمل الآمل ، ج ۲ ، ص ۹) .