۱۵۵.ضَاقَ صَدْرُهُ مَنْ ضَاقَ يَدُهُ .

۰.تنگى دل ، از تنگ دستى است .

دست هر كس گشاده است به مال
دل او خرّم است و لبْ خندان
وان كه را دست تنگ و دل تنگ است
تنگى دل ، ز دستْ تنگى دان

۱۵۶.وَ قَالَ : ضَاقَتِ الدُّنيَا عَلَى الْمُتَبَاغِضِيْنَ .

۰.و گفت : تنگ شده است دنيا بر كسانى كه با هم دشمنى مى كنند .

بر سر دنيى گذاشتنى
در نزاع اند خلق نافرجام
هست دنيا بر آن كسانى تنگ
كه به هم دشمنى كنند مدام

۱۵۷.طَابَ وَقتُ مَنْ وَثِقَ بِاللّهِ .

۰.خوش وقت آن كس كه اعتماد كرد به خدا .

جز خدا بر كس اعتماد مكن
تا شود حاجتت تمامْ روا
اى خوشا وقت آن كس از خلقان
كه بُود اعتماد او به خدا

۱۵۸.وَقاَلَ : طُوبى لِمَنْ رُزِقَ العَافِيَةَ .

۰.و گفت : خوش وقت آن كس كه روزى يافت به عافيت .

واى بر هر كه از حرام ز حرص
جسته روزى خود ، شبان روزى
اى خوش آن كس كه يافت در عالم
از سعادت ، تعاقب روزى

۱۵۹.طُولُ الْعُمْرِ مَعَ الطَّاعَةِ مِنْ خِلَعِ الأنْبِيَاءِ .

۰.درازى عمر با طاعت ، از خلعت پيغمبران است .

عمر هر كس گذشت در طاعت
آن عطا از حقش پسنديده است
كه درازى عمر با طاعت
خلعت انبياى بگزيده است