فى مدح پادشاه
در زمان ظهور حضرت شاه
مهر انجم سپاه ، ظلّ اِله۱
گُل نوباوه رياضِ مراد
چهره آراى دين و دانش و داد
شاه و شه زاده شهريار جهان
رونق از او گرفت كار جهان۲
هم۳به اقبال خسرو غازى
تخت چون تاج ، در سرافرازى
ماه گيتى فروز۴خورْ تمكين
بوا المظفّر ، معين دولت و دين۵
باسط عدل و ناشر احسان
سلطان شاه نشان ، بهادر خان۶
مِهر ، گوى و هلال ، چوگانش
عرصه نُه سپهر ، ميدانش۷
1.در نسخه «ح» اين مصراع نيست .
2.در نسخه «ح» : رونق از وى گرفته كار جهان .
3.در نسخه «ح» : زد .
4.در نسخه «ح» : ماه گيتى پناه .
5.در نسخه «ح» معين دنيى و دين .
6.در نسخه «ح» : شه بديع الزمان بهادرخان .
7.در نسخه «ح» اين دو مصراع را اضافه دارد :
خلد اللّه ملكه ابدا
گشته طغراى نافذش ز قضا قسم نه فلك به خاك درش
درّ و گوهر چو خاك در نظرش