قَالَ أمِيرُالمُؤمِنِينَ عَلِي بْن أبى طَالب ـ عَلَيْهِ الصَّلاةُ وَالسَّلام ـ :

۱.وَمِنْ كَلامِهِ :ايمانُ المَرْءِ يُعْرَفُ بِأيْمَانِهِ .

۰.و از كلام اوست :ايمان مرد ، شناخته مى شود به سوگندهاى او .

هر كه شد راستْ قول و ايماندا
ربه خدا راست مى خورد سوگند
مرد را هر طريق كايمان است
هم زسوگندهاى او دانند

۲.وَمِنْ كَلامِهِ : إظْهَارُالْغِنى مِنَ الشُّكرِ .

۰.و از كلام اوست : آشكارا كردن توانگرى از شكر است

اى غنى! شكر حق به جاى آور
از پى غفلت ار ندارى سُكر
هر كه سازد توانگرى را فاش
پيش اهل يقين بُود از شكر

۳.وَمِنْ كَلامِهِ : أدَبُ المَرءِ خَيْرٌ مِنْ ذَهَبِهِ .

۰.و از كلام اوست : ادب مرد ، بهتر از زر اوست .

مرد را بهتر از زر است ادب
ادب مرد زان كه زيور اوست
چون ادب هست ، گو مباش زرت
ادبِ مرد ، بهتر از زر اوست^۱