۲۰.وَ قَالَ : بَرَكَةُ الْعُمْرِ فِي حُسْنِ العَمَلِ .

۰.و گفت : بركت عمر ، در نيكويى عمل است .

گر بقا خواهى از بدى بگذر
عمل بد چو عمر را خلل است
بركت عمر اگر همى خواهى
جان من! در نكويى عمل است

۲۱.وَ قَالَ : بَلاَءُ الإنْسانِ فِي ^۱ اللِّسَانِ .

۰.وگفت : بلاى آدمى در زبان است .

بى تأمّل سخن مگو بشتاب
كز زبان ، مرد در زيان باشد
در مجالس ، زبان نگه مى دار
كآدمى را بلا زبان باشد

۲۲.وَ مِنْ كَلامِهِ : بِرُّكَ لا تَبْطِلْهُ بِالمِنَّةِ ^۲ .

۰.و از كلام اوست : نيكويى را باطل مكن به منّت .

منّت خويش دور كن زاحسان
كار بهر خدا كن اى عاقل
با كسى چون نكويى بكنى
مكن آن را به منّتى باطل

۲۳.بَشَاشَةُ الْوَجْهِ عَطِيَّةٌ ثَانِيَةٌ .

۰.تازه رويى مرد ، عطاى دوم است .

وِرد خود ساز جودگاه عطا
تازه رو باش وخرّم وخندان
چون سخاوت بود عطاى نخست^۳
تازه رويى عطاى دوم دان