گنج گهر (ترجمه منظوم نثر اللئالي) - صفحه 166

۳۲.تَزَاحُمُ الأيدِي عَلَى الطَّعَامِ بَرَكَةٌ .

۰.انبوه بردن دست ها بر طعام ، بركت است .

تا توانى مخور به تنها نان
ميهمان دوست باش و نيك اخلاق

دست بسيار بر طعام بُود
بركت از مُهَيمِن رزّاق

۳۳.وَ قَالَ : تَطَرَّفْ بِتَركِ الذُّنُوبِ .

۰.و گفت : كنارى گير از گناهان .

تا توانى مگَرد گِرد گناه
گر جوانى بُود ، و گر پيرى

آن بُود بهترين اعمالت
كز گناهان كناره اى گيرى

۳۴.وَ مِن كَلاَمِهِ : تَوَاضُعُ المَرْءِ يُكْرِمُه .

۰.و از كلام اوست : فروتنى مرد ، گرامى دارد او را .

بگذر از عجب و در تواضع كوش
تا شوى بر جهانيان سَرور

هر كه را بيشتر تواضعِ او۱
پيش مردم بُود گرامى تر

۳۵.ثَلاَثٌ مُهْلِكَاتٌ : بُخْلٌ وَ هَوَاءٌ وَ عُجْبٌ .

۰.سه چيز هلاك كننده آمد : بخل و هوا و عُجب .

اى خردمند! نكته اى بشنو
مردمان را هلاك جان است سه چيز

هست بخل و هوا و كبر و از اين
مرد عاقل ، همى كند پرهيز

1.در نسخه «ح» : هر كه او بيشتر تواضع كرد .

صفحه از 228