۱۰۵.زُرِ الْمَرْءَ عَلى قَدْرِ إكْرَامِهِ لَكَ .
۰.زيارت كن مرد را بر قدر آن كه گرامى دارد تو را .
ديدن دوستان نكوست ، وليك
نه چنان كز تو كس شود دل سرد
اى عزيز ، آنچنان زيارت كن
مرد را كو تو را گرامى كرد
۱۰۶.وَمِنْ كَلامِهِ : زُهْدُ العَامِّيِّ مَضِلَّةٌ .
۰.و از كلام اوست : زهد عامى گمراهى است .
عالمان را طلب زعام ببر
زهد عامى كجا زآگاهى است۱؟
زهد عالم بُود طريق نجات
زهد عامى طريق۲گمراهى است
۱۰۷.زِيَارَةُ الْحَبيْبِ إطِراءُ ۳ المَحَبَّة .
۰.زيارت دوست ، تازه گرداند محبّت را .
ديدن دوست ، خرّمى دل است
عقل از آن جا گرفت اندازه
گر زيادت كنى زيارت دوست
دوستى را همى كند تازه
۱۰۸.وَمِنْ كَلامِهِ : زَحْمَةُ الصَّالِحِيْنَ رَحْمَةٌ .
۰.و از كلام اوست : زحمت صالحان ، رحمت است .
با بدان نيكويى چو نيكو نيست
رحم بر صالحان بُود زحمت
زحمت صالحان بكش ، زيراك
زحمت صالحان بُود رحمت۴
1.در نسخه «ح» : عام را زهد نى ز آگاهى است .
2.در نسخه «ح» : تمام .
3.خ ل : تطريه .
4.در نسخه «ح» اين رباعى چنين آمده است :
زحمت صالحان بود زيراكزحمت صالحان بود رحمت با بدان نيكوئى چو نيكو نيسترحمت طالحان بود زحمت