۲۲۴.كَمَالُ الْجُودِ الاعْتِذَارُ مَعَهُ .

۰.تمامى سخاوت ، عذر خواستن است با آن .

با كسى چون سخا كنى گَهِ بذل
لبش از اعتذار كن خندان
چون تمامى جود آن باشد
كه بُود عذرخواهى اى با آن

۲۲۵.^۱
وَ مِنْ كَلامِهِ : لِكُلِّ همٍّ فَرَحٌ .

۰.و از كلام اوست : هر غمى را فرحى است .

دُردِ درد ار نصيب شد ، غم نيست
كه زلال طرب خورى قدحى
گر دلت پُر غم است ، شادى كن
زان كه با هر غمى بُود فرحى

۲۲۶.وَ مِنْ كَلامِهِ : لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ .

۰.و از كلام اوست : هر دردى را دوايى است .

گر شوى تيره روزگار ، منال
كز پى تيرگى صفايى هست
گر دوا بايدت ، به درد بساز
زان كه هر درد را دوايى هست

۲۲۷.وَ قَالَ عليه السلام : لِينُ الْكَلاَمِ قَيْدُ القُلُوبِ .

۰.و گفت عليه السلام : نرمى سخن ، بند دل هاست .

گر چو پولاد سخت باشد دل
نرم گردد ، چو گرمى سخن است
نرم گو ، صيد تا كنى دل ها
بند دل ها زنرمىِ سخن است