۲۵۲.نَضْرَةُ وَجْهِ الْمُؤمِنِ فِي التُّقى .
۰.نازكى روى مؤمن ، در تقواست .
نور وجه از صلاح و تقوا جوى
بشنو اين قول شاه و قصّه مخوان
نازكى اى كه روى مؤمن راست
آن ز پرهيز گارى او دان
۲۵۳.وَضْعُ الإحْسَانِ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ ظُلْمٌ .
۰.نهادن نيكى در غير موضع ، ظلم است .
همچو بر جاى نيك بد كردن
نيك كردن به جاى بد ، ظلم است
كردن نيكويى نكوست ، ولى
گرنه بر جاى خود بُود ، ظلم است
۲۵۴.وِزْرُ صَدَقَةِ المَنَّانِ أكْثَرُ مِنْ أجرِهِ .
۰.گناه صدقه منّت نهنده ، بيشتر است از اجر او .
صدقه چون دهى ، منه منّت
تا كه بسيار قدر او باشد
گنه صدقه دِه به منّت ، هست
بيشتر زان كه اجر او باشد
۲۵۵.وِلاَيَةُ الأحْمَقِ سَرِيعةُ الزَّوَالِ وَقَبُحَ خُلْقُه ۱ .
۰.دوستى احمق ، زود زايل شود كه زشت است خُلق او .
با تو گر دوستى كند احمق
زود ، آن دوستى شود زايل
زشت خُلق است از آن نمى سازد
هرگز احمق نساخت با عاقل
1.در بعضى نسخ روايت چنين آمده است : وِلايَةُ الأَحْمَقِ سَريعَةُ الزَوالِ و وَيْلٌ لِمَنْ ساءَ خُلْقُهُ وقَبُحَ خَلْقُهُ .