بگشاد. جوانى امرد بود. پس بگذشت وقدرى راه برفت و بازآمد؛ مردى سياه ريش بود و باز بگذشت و قدرى برفت ^۱ و بازآمد ؛ مردى ^۲ كهل بود . ديگربار بگذشت و پاره اى راه برفت و باز آمد ، مردى ^۳ پير سفيدموى بود . پس برفت و ناپديد شد .
حضرت موسى گفت: الهى! اين چه حال بود؟ خطاب بى چون در رسيد كه: «اين آن كس ^۴ است كه تو از ما خواسته بودى و او على نام دارد» . موسى عليه السلامگفت: الهى! اين شخص با من هيچ سخن ^۵ نگفت . حضرت اللّه تعالى ^۶ فرمود كه: «حكم ما نيست كه او اكنون ظهور فرمايد . او با پيغمبر آخر الزّمان كه حضرت محمّد است ـ عليه الصلاة والسّلام ـ ^۷ ظاهر خواهد شدن» .
و نزد اهل حال ، اين حالى از احوال بود ؛ چه اين چنين سخنان ، به تخصيص از جهودان كه ايشان از بغض حضرت رسالت ، به فضايل حضرت مرتضى بيشتر اعتقاد مى نمايند ، باور نتوان كرد ^۸ و ليكن حديثى كه از حضرت نبوى عليه السلا ^۹ مروى است كه: «يا عليّ ، كنتَ مع الأنبياء سرّا ، و صرت معي جهرا» ^۱۰ اگر صحيح باشد ، رمزى از اين معانى بيان مى كند و هم چنين حكايت سلمان فارسى و دشت ارزنه ^۱۱ كه شهرتى يافته است . و اعتقاد وقوع ^۱۲ و عدم وقوع اين نقل ها چون از اعداد ^۱۳ عقايد اسلاميه نيست ، ازاله مرض خلجان تحقيق آن را به شربت شافى «واللّه يعلم و أنتم لا تعلمون »^۱۴ حواله بايد نمود .