نظم

سخن راندن از قدر نعمت خطاستشناسنده قدر نعمت كجاست
اگر خلق ، اقدار بشناختىپى شكر هر بنده بشتافتى
از آن گشت واقع «قليل شكور»كه عرفان از اين كار ماندست دور
مگر لطف حق دستگير آيدتپى شكر خود راه بنمايدت
به توفيقش اين راه اگر^۱بسپرىبيابى بر اهل جهان مهترى

الحديث الثّالث عشر

قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله ^۲ : «مَن تواضَعَ للّه رفَعَه اللّه ، و من تكبَّرَ وضَعَه اللّه ، و مَن اقتصد أغناه اللّه ، و مَن بذَّرَ أفقرَه اللّه ، و من أكثرَ ذكرَ اللّه أحبّه اللّه » . ^۳
سيّد مزكّى عالى راى و سند معلّى عالم آراى ـ عليه الصّلاة والسّلام ـ مى فرمايد كه: هر بنده اى ^۴ كه فروتنى كند براى رضاى خداى عزّ وجلّ ، حق تعالى قدر او را بلند گرداند و هر كه تكبّر كند ، او را خوار ماند ^۵ و هر كه در انفاق عدل كند ، او را به عزّ غناى مكانين رساند و هر كه اسراف كند به ذلّ احتياج دارين درماند ^۶ و هر كه ياد آن حضرت بسيار كند ، محبوب آن حضرت گردد .
اى سعادتمند! خواجه عليه السلام آگاه مى سازد طالبان مناهج هدايت و مستعدّان قبول فيض نفحات عنايت را از فضيلت تواضع و رذيلت تكبّر و عزّ اقتصاد و ذلّ تبذير و منافع كثرت ذكر خداى عزّ وجلّ .