است . پس بى شك صبر ، گنجى بود از گنج هاى جنانى ؛ چنانچه واقف اسرار ربّانى ، بيان فرمود .

نظم

خون خور و در صبر بنشين مردوارتا برآيد كار تو از كردگار
اى سعادتمند! صبر ، مقامى است شريف و منصبى است بس منيف كه اطّلاع بر عظم رتبت و علوّ منزلت او از طوق وسع هر كس بيرون است و از جمله فضايل او يكى آن است كه حضرت منّان ، هفتاد و چند موضع در قرآن ذكر اين صفت جميله كرده و اكثر خيرات و اغلب درجات عاليات را به وجود عزيز او اضافت فرموده ^۱ و سالكان سبيل عبادت و ناسكان طريق اطاعت را خود اشارت با بشارت «إنّ اللّه مع الصّابرين »^۲ جهت استدلال بر كمال فضل اين صفت و استرسال عنان نعمت به صوب تحصيل اين سعادت ، تمام بود .
در خبر است كه حضرت اللّه تعالى به داود عليه السلام وحى فرمود كه: «يا داود ، تخلَّقْ بأخلاقي و أنا صبور» ^۳ يعنى: اى داود! اگر دولت قرب ما مى خواهى ، نفس خود را به صفات حميده ما متّصف گردان و سرّ خود را به زينت مكارم اخلاق ما متحلّى ساز و بر صولت حوادث ، صبر كن كه حضرت جبّارى ما با آن كه بر همه اشيا قادريم ، در جميع امور صابريم .
و علماى دين گفته اند كه حضرت بارى ـ عزّ اسمه ـ جهت ايضاح و اظهار عزّت صفت صبر بر عباد بود كه خَلق ارض و سماوات با كمال قدرت در مدّت شش روز فرمود ؛ چنانچه آيه كريمه «خلق السّموات والأرض و ما بينهما في ستة أيّام »^۴ از اين حال خبر مى دهد .