مزيل وزرى از اوزار ^۱ آثام و كفارت ^۲ گناهى از گناهان است ؛ چنانچه مؤيد اين معنى ، مروى است كه چون آيه ^۳«مَن يَعملْ سوءا يُجزَ به »^۴ نزول فرمود ، ابابكر گفت: كيف الفرح بعد هذه الآية . حضرت نبوى عليه السلامفرمود كه: «غفر اللّه لك يا أبابكر ، أ لست تمرض؟ أ لست تصيبك الأذى؟ أ لست تحزن؟ فهذا ما تجزون به» ^۵ يعنى: آمرزش خداى برتو باد اى ابابكر! نه آخر بيمار مى شوى؟ نه ^۶ آخر به مصيبت ها مبتلا مى گردى؟ نه هر وقت ^۷ از حوادث روزگار اندوه مى يابى؟ ^۸ اين جمله ، جزاى سيّئات شماست كه مؤمنانيد . ^۹ و بى شك اين امر ، واسطه آن شود كه بنده در حال رؤيت مكاره و بليّات اين جهان فانى ، رقاب خود را از قيد عذاب آن جهانى ، خلاص يابد و نعيم و شادمانى جاودانى را ملاحظه فرمايد و از اين معنى ، او را بهجتى روى نمايد كه با وحشتى كه نفس ، بدان مفطور است مقاومت كند تا صدمات احزان ، او را در ورطات فزع و فغان نيندازد ^۱۰ و غولان كرب و ملامت ، او را ^۱۱ از نهج شرع حضرت رسالت ، بيرون نبرند .
پنجم كمال محبّت حق ـ جلّ شأنه ـ و بى شك اين امر ، موجب استغراق سرّ بنده گردد در تحصيل رضا و مطلوب حضرت محبوب و فراغ خاطر وى از محبّت جميع مألوف و مرغوب و چون اين حال دست دهد ، تلاطم امواج عشق ، كشتى مراد ^۱۲ او را در درياى مراد دوست ، غرق گرداند ، تا مراد او را عين مراد خود داند و در حين ورود بلا و نزول قضاى كلمه «كلّما يفعل المحبوب محبوب» برخواند و از شرّ شكايت و اعتراض ، نطقا و قلبا محفوظ ماند .