نظم

صبر بى طاعت بود بى شك محالطاعت بى صبر را نبود كمال
هر يك از طاعات در دار الأمانهست كنزى از كنوز جاودان
صبر كو هست از كنوز اخروىگشته مفتاح كنوز معنوى
هر كه او را اين كليد آمد به دستبر سرير نعمت باقى نشست
يافت اندر جنّة المأوى درجاين بود «الصبر مفتاح الفرج»^۱
اى سعادتمند! هر مؤمنى كه در حين رؤيت بلا تجرّع اقداح صبر نمايد و در وقت نزول قضا تشرّب كؤوس تحمّل فرمايد و از صدق جان ، كلمه «إنّا للّه و إنّا إليه راجعون »^۲ بر زبان راند ، كاتبان اعمال بندگان ، آن را عنوان ديوان عبادات او سازند[كه ]«انتظار الفرج بالصّبر عبادة» ^۳ و مدبّران امور و احوال انسان ، فرش دولت ابدى در زير پاى عاقبت او اندازند كه «دولة المؤمن في الصّبر» ^۴ و مبشّران عالم غيبى صداى و «بشّر الصّابرين »^۵ به سمع جان او رسانند و هاتفان اخبار لاريبى نداى «لنجزينّ الّذين صبروا أجرهم بأحسن ما كانوا يعملون »^۶ به گوش هوش او فروخوانند و خازنان مخزن عنايات ، او را بر مَسند فتح و نصرت نشانند كه النّصر مع الصّبر ^۷ و از