و ثواب بر اراضى نفوس طاهره ^۱ ايشان باران اند و چندان روح و ريحان و مغفرت و رضوان بر فرق قابليّات ايشان نثار شود كه آسودگان مهد عافيت ، آرزو كنند كه كاشكى ايشان نيز ارّه بلا كشيدندى و اعضاى ايشان را در دنيا به مقراض جفا بريدندى .

نظم

هميشه اهل وفا خلعت بلا پوشندز دست دوست مى محنت و جفا نوشند
به راه تير قضا جان و دل نشانه نهندبراى صيد رضا از پى عنا كوشند
اى سعادتمند! صبر بر سه نوع است: يكى فرض چون صبر بر مواظبت طاعات مفروضه و از ارتكاب محظورات معاصى و كباير مناهى . دوم ^۲ مستحب چون صبر بر اداى نوافل و ^۳ سنن و بر وقوع بليّات و محن و از ارتكاب صغاير ذنوب و آثام . سيوم ^۴ مذموم چون صبر در مقام تهلكه و رؤيت مناهى و ملاهى .
و اكابر دين گفته اند كه مطيع را در طاعت ^۵ سه حالت است و در هر سه حالت به صبر محتاج است ؛ اوّل قبل العمل و در اين حال لابّد است از صبر در ^۶ تصحيح نيّت و اخلاص و از دخول شوايب ريا و اين قسم از صبر نزد اهل تحقيق و علماى راسخ كه از حقيقت نيّت و اخلاص واقف ^۷ اند و بر مكايد نفسْ مطّلع ، مشكل ترين اقسام است و از اين جاست كه حضرت رسالت عليه السلام فرمود:«إنّما الأعمال بالنيّات، و لكلّ امرئٍ ما نوى» ^۸ يعنى به درستى كه ^۹ اسباب جمله اعمال و روح آنها نيّات است و هر كسى را از ثمره اعمال بر قدر صحّت صدق نيّت و اخلاص و عزيمت او بهره خواهد بود .
دوم حال العمل و در اين حال ، ناچار است ازصبر بر محافظت اركان و شرايط و آداب ملازمت حضور دل با محلّ اتمام و هم چنين صبر از آفات تكاسل و دواعى